دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: تاریخ ویرایش: نویسندگان: Karen M. Gerhart سری: ISBN (شابک) : 9780824832612, 0824832612 ناشر: سال نشر: 2009 تعداد صفحات: 286 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 6 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The Material Culture of Death in Medieval Japan به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب فرهنگ مادی مرگ در ژاپن قرون وسطی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این مطالعه اولین مطالعه در زبان انگلیسی است که راه هایی را که ژاپنی های قرون وسطایی به دنبال غلبه بر احساس ناتوانی خود در برابر مرگ بودند، بررسی می کند. با توجه به اعمال مذهبی و اشیای آیینی مورد استفاده در مراسم تدفین در قرن چهاردهم و پانزدهم، تلاش میشود تا درک جدیدی از رابطه این دو ارائه دهد. کارن گرهارت با تجزیه و تحلیل مطالعات موردی که از سوابق مکتوب، یادداشتهای روزانه، و طومارهای مصور گرفته شدهاند، و با بررسی سازههای تدفین باقیمانده و تصاویر نقاشی شده و مجسمهسازی شده، به چگونگی عملکرد این اشیاء و آیینهای خاص میپردازد. این اثر به دو بخش تقسیم میشود که با نمایشهای قانعکننده از مراسم تدفین و یادبود چند تن از اعضای اشراف و نخبگان نظامی آغاز میشود. بخش دوم به فرهنگ مادی مرگ میپردازد و اشیایی را که برای جدا کردن مردگان از زندهها به کار میرود، تحلیل میکند: پردهها، کفنها، تابوتها، کالسکهها، نردههای چوبی. پس از آن، ابزارهایی (بنرها، سایبانها، سنسورها، آلات موسیقی، ظروف نذری) مورد استفاده در مراسم یادبود مورد بررسی قرار میگیرد. فصل آخر انواع مختلف و کاربردهای پرترههای متوفی را مورد بحث قرار میدهد، با تمرکز بر نحوه نمایش آنها، حامیانی که آنها را سفارش دادهاند و انواع مراسمی که در مقابل آنها انجام میشود. گرهارت تمایز بین اشیایی را که برای یک مراسم تشییع جنازه ایجاد میشوند و برای استفاده در مجاورت بدن، مانند تابوتها ساخته شدهاند، و آنهایی مانند بنرهایی که برای استفاده در مراسم تدفین متعدد و سایر خدمات بودایی در نظر گرفته شدهاند، مشخص میکند. گرهارت با جزئیات فراوان و سخاوتمندانه مصور، دیدگاه جدیدی را در مورد اشیایی که معمولاً توسط محققان نادیده گرفته میشوند و یا عمدتاً به خاطر ویژگیهای هنریشان ارزشمند هستند، معرفی میکند. او با قرار دادن آنها در متن فرهنگ آیینی، بصری و مادی، نشان می دهد که چگونه مناسک و اشیاء آیینی در کنار هم به آرامش زنده ها و بهبود وضعیت متوفی در زندگی پس از مرگ و همچنین هدایت و تحکیم هنجارهای اجتماعی طبقاتی و جنسیتی کمک می کند. کتاب او نه تنها سهم قابل توجهی در حجم چشمگیر اطلاعات جدیدی دارد که معرفی می کند، بلکه سهم نظری مهمی نیز در آمیختگی علایق و رویکردهای مورخ هنر و مورخ دین دارد. با درگیر کردن مستقیم و چالش برانگیز روششناسی مرتبط با مطالعات آیینی، فرهنگ مادی و تاریخ هنر، یک بار برای همیشه طرز تفکر ما در مورد فرهنگ بصری و مذهبی ژاپن پیشامدرن تغییر میکند.
This study is the first in the English language to explore the ways medieval Japanese sought to overcome their sense of powerlessness over death. By attending to both religious practice and ritual objects used in funerals in the fourteenth and fifteenth centuries, it seeks to provide a new understanding of the relationship between the two. Karen Gerhart looks at how these special objects and rituals functioned by analyzing case studies culled from written records, diaries, and illustrated handscrolls, and by examining surviving funerary structures and painted and sculpted images. The work is divided into two parts, beginning with compelling depictions of funerary and memorial rites of several members of the aristocracy and military elite. The second part addresses the material culture of death and analyzes objects meant to sequester the dead from the living: screens, shrouds, coffins, carriages, wooden fences. This is followed by an examination of implements (banners, canopies, censers, musical instruments, offering vessels) used in memorial rituals. The final chapter discusses the various types of and uses for portraits of the deceased, focusing on the manner of their display, the patrons who commissioned them, and the types of rituals performed in front of them. Gerhart delineates the distinction between objects created for a single funeral—and meant for use in close proximity to the body, such as coffins—and those, such as banners, intended for use in multiple funerals and other Buddhist services. Richly detailed and generously illustrated, Gerhart introduces a new perspective on objects typically either overlooked by scholars or valued primarily for their artistic qualities. By placing them in the context of ritual, visual, and material culture, she reveals how rituals and ritual objects together helped to comfort the living and improve the deceased’s situation in the afterlife as well as to guide and cement societal norms of class and gender. Not only does her book make a significant contribution in the impressive amount of new information that it introduces, it also makes an important theoretical contribution as well in its interweaving of the interests and approaches of the art historian and the historian of religion. By directly engaging and challenging methodologies relevant to ritual studies, material culture, and art history, it changes once and for all our way of thinking about the visual and religious culture of premodern Japan.