The Masks of Mary Renault: A Literary Biography

مری رنو که در سال 1905 در لندن به نام ایلین مری چالانز به دنیا آمد، شش رمان موفق معاصر نوشت قبل از اینکه به داستان های تاریخی در مورد یونان باستان که بیشتر به خاطر آن شهرت دارد، روی آورد. در حالی که رمان های رنو هنوز بسیار مورد توجه هستند، زندگی و کار او هرگز به طور کامل مورد بررسی قرار نگرفته است. کارولین زیلبورگ در نقاب های مری رنو با بررسی هویت رنو به عنوان یک نویسنده با استعداد و یک زن جنسی در جامعه ای که در آن هیچ یک از این هویت ها روشن یا آسان نبود، به دنبال رفع این مشکل است. اگرچه زندگی رنو چیزی جز عادی بود، اما این واقعیت اغلب با نوشته های او پنهان شده است. او دختر یک پزشک بود و به راحتی بزرگ شد و در یک مدرسه شبانه روزی در بریستول تحصیل کرد. او در سال 1928 مدرک زبان انگلیسی را از کالج سنت هیو در آکسفورد دریافت کرد، اما ترجیح داد حرفه آکادمیک را دنبال نکند. در عوض، او تصمیم گرفت به بیمارستان رادکلیف در آکسفورد برود، جایی که برای پرستاری آموزش دید. با شروع جنگ جهانی دوم، او به بیمارستان اورژانس وینفورد در بریستول منصوب شد و برای مدت کوتاهی با تخلیه‌شدگان دانکرک کار کرد. او به کار در بخش جراحی مغز بیمارستان رادکلیف ادامه داد و تا سال 1945 در آنجا بود.

در دوران آموزش پرستارش بود که رنو با جولی مولارد، که همراه مادام العمر او شد، آشنا شد. این رابطه مهم لزبین مشکلات زیادی را برای رنو حل کرد و ایجاد کرد، که مهم‌ترین آنها این بود که چگونه می‌توانست در مورد مسائلی که در آن واحد به شدت شخصی و اجتماعی چالش برانگیز بودند، بنویسد. رنو در سال 1939 اولین رمان خود را با نام مستعار منتشر کرد تا هویت خود را پنهان کند. این زمانی بود که او نه تنها با شغل خود (پرستاری و نویسندگی)، بلکه با هویت جنسی خود در زمینه اجتماعی و اخلاقی زندگی انگلیسی در طول جنگ دست و پنجه نرم می کرد.

در سال 1948، رنو ترک کرد. انگلستان با مولارد برای آفریقای جنوبی و هرگز بازگشت. در آفریقای جنوبی بود که او از رمان‌های آداب معاصر اولیه خود به رمان‌های تاریخی بالغ زندگی یونانی تغییر جهت داد. تنظیمات کلاسیک به رنو این امکان را می‌داد که مواد بسیار انفجاری را بپوشاند که نمی‌توان مستقیماً با آنها برخورد کرد و همزمان به او آزادی «آکادمیک» برای نوشتن در مورد موضوعات حیاتی برای خود - از جمله جنگ، صلح، شغل، نقش‌های زنان، همجنس‌گرایی زنانه و مردانه و دوجنس گرایی.

استقبال رنو درک موفقیت او را پیچیده می کند، زیرا او جایگاه ویژه ای در جامعه آکادمیک دارد، جایی که هم به طور گسترده خوانده می شود و هم کمی درباره او نوشته شده است. علاقه او به جنسیت و به طور خاص به همجنس گرایی و دوجنس گرایی، به نقش ها و هویت های جنسیتی سیال، بازخوانی و ارزیابی مجدد آثار او را تضمین می کند. نقاب های مری رنو که شیوا نوشته شده و به طور گسترده تحقیق شده است، برای هر کسی که به مطالعات زنان یا ادبیات انگلیسی علاقه مند است، ارزش ویژه ای خواهد داشت.

Born Eileen Mary Challans in London in 1905, Mary Renault wrote six successful contemporary novels before turning to the historical fiction about ancient Greece for which she is best known. While Renault's novels are still highly regarded, her life and work have never been completely examined. Caroline Zilboorg seeks to remedy this in The Masks of Mary Renault by exploring Renault's identity as a gifted writer and a sexual woman in a society in which neither of these identities was clear or easy.

Although Renault's life was anything but ordinary, this fact has often been obscured by her writing. The daughter of a doctor, she grew up comfortably and attended a boarding school in Bristol. She received a degree in English from St. Hugh's College in Oxford in 1928, but she chose not to pursue an academic career. Instead, she decided to attend the Radcliffe Infirmary in Oxford, where she trained to be a nurse. With the outbreak of the Second World War, she was assigned to the Winford Emergency Hospital in Bristol and briefly worked with Dunkirk evacuees. She went on to work in the Radcliffe Infirmary's brain surgery ward and was there until 1945.

It was during her nurse's training that Renault met Julie Mullard, who became her lifelong companion. This important lesbian relationship both resolved and posed many problems for Renault, not the least of which was how she was to write about issues at once intensely personal and socially challenging. In 1939, Renault published her first novel under a pseudonym in order to mask her identity. It was a time when she was struggling not only with her vocation (nursing and writing), but also with her sexual identity in the social and moral context of English life during the war.

In 1948, Renault left England with Mullard for South Africa and never returned. It was in South Africa that she made the shift from her early contemporary novels of manners to the mature historical novels of Hellenic life. The classical settings allowed Renault to mask material too explosive to deal with directly while simultaneously giving her an "academic" freedom to write about subjects vital to her—among them war, peace, career, women's roles, female and male homosexuality, and bisexuality.

Renault's reception complicates an understanding of her achievement, for she has a special status within the academic community, where she is both widely read and little written about. Her interest in sexuality and specifically in homosexuality and bisexuality, in fluid gender roles and identities, warrants a rereading and reevaluation of her work. Eloquently written and extensively researched, The Masks of Mary Renault will be of special value to anyone interested in women's studies or English literature.