The Making of the State Reader: Social and Aesthetic Contexts of the Reception of Soviet Literature

در فرهنگ شوروی، خواننده هرگز «مصرف‌کننده کتاب» به معنای غربی نبود. بر اساس دکترین زیبایی‌شناختی در قلب رئالیسم سوسیالیستی، خواننده موضوع آموزش بود که باید بازسازی و قالب‌گیری شود. به همین دلیل، فرهنگ شوروی را نمی توان بدون در نظر گرفتن توده های کتابخوان به درستی بررسی کرد. این کتاب تاریخ شکل گیری خواننده ادبیات شوروی است، تاریخ «تصرف دولت از خواننده».

کل تاریخ شکل گیری و دگرگونی نهاد ادبیات در انقلاب و دوران شوروی گواه این واقعیت است که ادبیات برای انجام کارکردهای سیاسی و ایدئولوژیکی اساسی در سیستم کلی مقامات (که شامل تجارت نشر، تجارت کتاب، کتابخانه‌ها و مدارس می‌شد) فراخوانده می‌شد که در نهایت هدفش ایجاد یک فرد جدید شوروی بود. این کتاب نشان می دهد که چگونه مردم از طبقات اجتماعی مختلف، در یک ناشناخته پویایی در تاریخ پیش از شوروی، نه تنها محصولات یک فرهنگ جدید را مصرف می کردند، بلکه در واقع آن فرهنگ را ایجاد می کردند.

به خودی خود، جامعه شناسی خواندن به ندرت قادر به کشف تنوع، پویایی و ساختار چندلایه فرآیند خواندن است، زیرا خواننده یک شکل ترکیبی است. جامعه شوروی در دوران استالین نه تنها یک نظام سلسله مراتبی دولتی بود، بلکه موزاییکی بود که همیشه به لایه‌های فرهنگی معینی تقسیم می‌شد که هر کدام فرهنگ خاص خود را مصرف می‌کردند، که انبوهی از کارکردهای آشنا را انجام می‌داد. آموزنده، تفریحی، افزایش حیثیت، زیبایی شناختی، و احساسیعلاوه بر ذائقه خاص شوروی مرتبط با تبلیغات و بسیج.

اگر ویژگی های متنوع خوانندگان را بر این طیف قرار دهیم، تصویر حاصل به طرز خارق العاده ای خواهد بود. متنوع در عین حال، فضای فرهنگی خاصی وجود دارد که در آن این عوامل با فضایی که نویسنده به عنوان «وضعیت خواندن» تعریف می‌کند، تلاقی می‌کنند. در این کتاب، او بر خطوط اساسی نیرویی که در فضای مطالعه شوروی کار می کرد، تمرکز می کند.

In Soviet culture, the reader was never a “consumer of books” in the Western sense. According to the aesthetic doctrine at the heart of Socialist Realism, the reader was a subject of education, to be reforged and molded. Because of this, Soviet culture cannot be examined properly without taking into account the reading masses. This book is a history of the shaping of the reader of Soviet literature, a history of the “State appropriation of the reader.”

The entire history of the formation and transformation of the institution of literature in the revolutionary and Soviet eras bears witness to the fact that literature was called upon to perform substantive political and ideological functions in the authorities’ overall system (which included the publishing business, the book trade, libraries, and schools) aimed at ultimately creating a new Soviet person. This book shows how people from various social classes, in a dynamic unknown in pre-Soviet history, not only consumed the products of a new culture but in fact created that culture.

On its own, the sociology of reading is scarcely capable of uncovering the variety, dynamism, and multilayered structure of the process of reading, for the reader is a composite figure. Soviet society in the Stalin era was not only a State-hierarchy system, but also a mosaic that was always divided into definite cultural strata, each of which consumed its own culture, which performed a host of familiar functions—escapist, socializing, compensating, informative, recreational, prestige-enhancing, aesthetic, and emotional—in addition to the specifically Soviet tastes connected with propaganda and mobilization.

If we superimpose on this spectrum the diverse characteristics of individual readers, the resulting picture is extraordinarily variegated. At the same time, there is a certain cultural space in which these factors intersect—the space the author defines as the “situation of reading.” In this book, he focuses on the basic lines of force that were at work in the Soviet reading space.