The Making of a Racist A Southerner Reflects on Family, History, and the Slave Trade

در این خاطرات قدرتمند، چارلز دیو، یکی از معتبرترین مورخان آمریکا در جنوب - و به ویژه تاریخ برده‌داری آن - تمرکز خود را بر زندگی خود معطوف می‌کند، زندگی‌ای که نه در سالن‌های روشنگری، بلکه در جامعه‌ای که به طور واضح متعهد بود آغاز شد. به تفکیک.

شنم، جنوب آمریکای اواسط قرن کودکی خود را دوباره خلق می کند - از بسیاری جهات بهشت ​​پسرانه، اما بهشتی که توسط تجدیدنظرطلبی Lost Cause و بدتر از آن، توسط جیم کرو کاملاً لکه دار شده است. شبنم از طریق سرگرمی‌ها و کتاب‌های «آموزشی» که آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار را تحقیر می‌کرد، و همچنین نمونه‌های زنده خانواده‌اش، به برتری سفیدپوستان تلقین می‌شد که در بهترین حالت، به‌شدت پدرانه و در بدترین حالت، بی‌رحمانه بی‌تحمل بود. ترس از این که فرهنگ جنوب و "برادری مردان سفید مقدس" با کوچکترین انعطاف در خط رنگ از بین بروند، به طرز فکر جیم کرو کیفیت تسلیم ناپذیر آن را داد...

In this powerful memoir, Charles Dew, one of America's most respected historians of the South—and particularly its history of slavery—turns the focus on his own life, which began not in the halls of enlightenment but in a society unequivocally committed to segregation.

Dew re-creates the midcentury American South of his childhood—in many respects a boy's paradise, but one stained by Lost Cause revisionism and, worse, by the full brunt of Jim Crow. Through entertainments and "educational" books that belittled African Americans, as well as the living examples of his own family, Dew was indoctrinated in a white supremacy that, at best, was condescendingly paternalistic and, at worst, brutally intolerant. The fear that southern culture, and the "hallowed white male brotherhood," could come undone through the slightest flexibility in the color line gave the Jim Crow mindset its distinctly unyielding quality...