The Lunatic Express

در سال 1895، جورج وایت هاوس برای انجام یک معجزه مهندسی به پست مومباسا در شرق آفریقا رسید: ساختمان راه آهن مومباسا-نایروبی-دریاچه ویکتوریا - مسیری 600 مایلی که تا حد زیادی نقشه برداری نشده بود و به سختی کاوش شده بود. پشت مومباسا بیابانی سوخته و بی آب قرار داشت. فراتر از آن، یک کشور بوسه‌ای بدون افق به سمت یک منطقه آتشفشانی ناهموار صعود کرد که توسط دره بزرگ ریفت به دو نیم شده بود. صد مایل باتلاق اسفنج مانند آخرین دور راه آهن را رقم زد. تمام حق تقدم مملو از قبایل متخاصم، مملو از شیرها و تنفس مالاریا بود.

هدف از این «حماقت عظیم» چه بود و چه کسی به نفع آن بود؟ آیا این کار برای بهره برداری از ثروت شایعه شده پادشاهی های آفریقای مرکزی کمتر شناخته شده بود؟ آیا برای از بین بردن تجارت برده بود؟ برای تشویق تجارت و شهرک سازی؟

THE LUNATIC EXPRESS ساختمان این راه آهن بزرگ را در آفریقای قبلی امپراتوری های برده و عاج، پادشاهان قبیله ای و سرزمین های وسیعی که بر آنها حکومت می کردند، بررسی می کند. مهمتر از همه، داستان این است که ...

In 1895, George Whitehouse arrived at the east African post of Mombasa to perform an engineering miracle: the building of the Mombasa-Nairobi-Lake Victoria Railway - a 600-mile route that was largely unmapped and barely explored. Behind Mombasa lay a scorched, waterless desert. Beyond, a horizonless scrub country climbed toward a jagged volcanic region bisected by the Great Rift Valley. A hundred miles of sponge-like quagmire marked the railway's last lap. The entire right of way bristled with hostile tribes, teemed with lions and breathed malaria.

What was the purpose of this 'giant folly' and whom would it benefit? Was it to exploit the rumoured wealth of little-known central African kingdoms? Was it to destroy the slave trade? To encourage commerce and settlement?

THE LUNATIC EXPRESS explores the building of this great railway in an earlier Africa of slave and ivory empires, of tribal monarchs and the vast lands that they ruled. Above all, it is the story of the...