The lost child: a mother and the son she had to give away

وقتی در سال 1952 در نوجوانی در ایرلند باردار شد، فیلومنا لی به صومعه در Roscrea در شرکت Tipperary فرستاده شد تا به عنوان یک زن افتاده از او مراقبت شود. او به مدت سه سال از نوزادش مراقبت کرد تا اینکه کلیسا او را از او گرفت و مانند تعداد بیشماری دیگر برای فرزندخواندگی به آمریکا فروخت. او که مجبور شد سندی را امضا کند که قول می‌داد هرگز دوباره فرزندش را ببیند، پنجاه سال بعد را مخفیانه به جستجوی او گذراند، غافل از اینکه او از آن سوی اقیانوس اطلس به دنبال او می‌گشت.

پسر فیلومنا، با تغییر نام. مایکل هس بزرگ شد تا یک وکیل ارشد واشنگتن و یک مقام برجسته جمهوری خواه در دولت های ریگان و بوش باشد. اما او مردی همجنس‌باز در یک مهمانی همجنس‌گرا هراسی بود که در آن نه‌تنها تمایلات جنسی خود را پنهان می‌کرد، بلکه در نهایت این حقیقت را که مبتلا به ایدز بود نیز پنهان می‌کرد. در حالی که زمان کمی باقی مانده بود، او به ایرلند و صومعه محل تولدش بازگشت: تلاش ناامیدانه او برای یافتن مادرش قبل از مرگ، میراثی به جا گذاشت که قرار بود با اتفاقات غیرمنتظره ای آشکار شود...

When she fell pregnant as a teenager in Ireland in 1952, Philomena Lee was sent to the convent at Roscrea in Co. Tipperary to be looked after as a fallen woman. She cared for her baby for three years until the Church took him from her and sold him, like countless others, to America for adoption. Coerced into signing a document promising never to attempt to see her child again, she nonetheless spent the next fifty years secretly searching for him, unaware that he was searching for her from across the Atlantic.

Philomena's son, renamed Michael Hess, grew up to be a top Washington lawyer and a leading Republican official in the Reagan and Bush administrations. But he was a gay man in a homophobic party where he had to conceal not only his sexuality but, eventually, the fact that he had AIDS. With little time left, he returned to Ireland and the convent where he was born: his desperate quest to find his mother before he died left a legacy that was to unfold with unexpected...