The Linguistic Dimension of Kant's Thought: Historical and Critical Essays

در میان فیلسوفان مدرن، امانوئل کانت (1724-1804) رقبای کمی برای تأثیر او بر توسعه فلسفه معاصر به عنوان یک کل دارد. در حالی که موضوع زبان از قرن بیستم به نقطه اتکای کلیدی فلسفه قاره تبدیل شده است، کانت به عنوان متفکری نادیده گرفته شده است که گستردگی بینش او به پیشروی این پیشرفت کمک کرده است.

ابعاد زبانی اندیشه کانت درمان می کند. این شکاف تاریخی با گردآوری مقالات جدید توسط محققان برجسته کانت. این فصل‌ها راه‌های متعددی را که فلسفه کانت به ماهیت زبان می‌پردازد، بررسی می‌کند. اگرچه زبان به عنوان ساختار رسمی اندیشه و بیان همیشه بخشی از سنت فلسفی بوده است، اما «بُعد زبانی» این مقالات به طور گسترده‌تری با زبان به‌عنوان عملی از جمله ارتباطات، تبادل و گفتگو صحبت می‌کند.

Among modern philosophers, Immanuel Kant (1724–1804) has few rivals for his influence over the development of contemporary philosophy as a whole. While the issue of language has become a key fulcrum of continental philosophy since the twentieth century, Kant has been overlooked as a thinker whose breadth of insight has helped to spearhead this advance.

The Linguistic Dimension of Kant’s Thought remedies this historical gap by gathering new essays by distinguished Kant scholars. The chapters examine the many ways that Kant’s philosophy addresses the nature of language. Although language as a formal structure of thought and expression has always been part of the philosophical tradition, the “linguistic dimension” of these essays speaks to language more broadly as a practice including communication, exchange, and dialogue.