The Limits to Certainty

من این را یک امتیاز می دانم که از من برای نوشتن مقدمه ای برای \"محدودیت های یقین\" دعوت شده است. با این حال، این متناقض است که از یک فیزیکدان نظری خواسته شود در مورد یک تک نگاری بنویسد که عمدتاً به اقتصاد خدمات می پردازد. با این وجود، من از انجام این کار خوشحالم. در واقع، قابل توجه است که دو رشته بسیار متفاوت مانند فیزیک و علوم اجتماعی، و به ویژه اقتصاد، می توانند به گونه ای سازنده با هم تعامل داشته باشند. اینجا بحث تقلیل گرایی مطرح نیست. هیچ کس ادعا نمی کند که می تواند علوم اجتماعی را به فیزیک تقلیل دهد و همچنین از الگوهای تعامل اجتماعی برای تدوین قوانین جدید برای اتم ها استفاده نمی کند. آنچه در اینجا مطرح است مهمتر از کاهش است. جدایی دیرینه بین به اصطلاح "علوم سخت" و "علوم نرم" در حال از بین رفتن است. این جدایی سابقه طولانی دارد. نخست، باید تأثیر دستاورد نیوتن را در تدوین اهداف علمی تخیلی یادآوری کرد. این تأثیر منجر به فرمول‌بندی مودل‌های تعادلی برای تعدیل عرضه/تقاضا شد. همانطور که والتر ویسکوپف متوجه شد: «پارادایم نیوتنی زیربنای اقتصاد کلاسیک و غیر کلاسیک اقتصاد را بر اساس الگوهای توسعه یافته در فیزیک و مکانیک کلاسیک، در قیاس با منظومه سیاره ای، به یک ماشین یا ساعت: یک خودکار بسته تفسیر کرد. سیستمی که توسط عوامل درون زا با ماهیت بسیار انتخابی اداره می شود، خود تنظیم می شود و به نقطه تعادل معین و قابل پیش بینی حرکت می کند. 360).

I consider it a privilege to have been invited to write a preface for "The Limits to Certainty". It is however paradoxical that a theo­ retical physicist be asked to write about a monograph dealing mainly with service economics. Notwithstanding, I am delighted to do so. Indeed, it is striking that two so widely different fields like physics and social science, and more especially economics, can interact in such a constructive way. There is no question here of reductionism. Nobody claims to be able to reduce social scien­ ces to physics, nor to use patterns of social interaction in order to formulate new laws for atoms. What is at stake here is more im­ portant than reduction; the age-old separation between the so-cal­ led "hard" and "soft sciences" is breaking down. This separation has a long history. First, one should recall the influence of Newton's achievement on the formulation of scienti­ fic goals. This influence led to the formulation of equilibrium mo­ dels for supply/demand adjustment. As was noticed by Walter Weisskopf: "the Newtonian paradigm underlying classical and non-classical economics interpreted the economy according to the patterns developed in classical physics and mechanics, in analogy to the planetary system, to a machine or clockwork: a closed auto­ nomous system ruled by endogenous factors of a highly selective nature, self-regulating and moving to a determinate, predictable point of equilibrium" (The Geneva Papers on Risk and Insurance (1984), Vol. 9, no. 33, pp. 335-360).