The Last Darky: Bert Williams, Black-on-Black Minstrelsy, and the African Diaspora (A John Hope Franklin Center Book)

ویرایش: Illustrated 
نویسندگان: Louis Chude-Sokei  
سری:  
ISBN (شابک) : 0822336057, 9780822336051 
ناشر: Duke University Press 
سال نشر: 2006 
تعداد صفحات: 289 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 845 کیلوبایت 

قیمت کتاب (تومان) : 50,000

آخرین "تاریکی" برت ویلیامز، کمدین اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم را به عنوان محوری برای توسعه مدرنیسم سیاهپوست جهانی با محوریت رنسانس هارلم معرفی می کند. قبل از ادغام برادوی در سال 1910 از طریق یک دوره بحث برانگیز با حماقت های زیگفلد، ویلیامز قبلاً یک نماد بین المللی بود. با این حال، نام او تقریباً در ابهام محو شده است، دستاوردهای خارق‌العاده او عمدتاً به دلیل اجرای سیاه‌پوست فراموش شده است. لوئیس چود سوکی مدعی است که چهره سیاه ویلیامز نمایشی از نژادپرستی درونی شده یا تسلیم شدن به انتظارات آن لحظه نبود. این تخصیص و کشف قدرت متناقض و بالقوه آزادی‌بخش کلیشه‌های نژادی بود.

چود-سوکی این استدلال مهم را مطرح می‌کند که خیانتکار ویلیامز درباره جایگاه سیاه‌پوستان مهاجر در کانون فرهنگی شهر نیویورک مذاکره کرد و در سراسر آفریقا تکرار شد. دیاسپورا، از دریای کارائیب تا خود آفریقا. ویلیامز در باهاما متولد شد. هنگام اجرای "تاریک"، او در واقع خود را به عنوان یک آمریکایی آفریقایی تبار نشان می داد. بنابراین، این مینسترل سیاه روی سیاه، ساختارهای نژادی نوظهور را به چالش کشید که «سیاه‌ها» را با سیاه‌پوستان آمریکایی آفریقایی‌تبار برابر می‌کردند و بسیاری از سیاه‌پوستان دیاسپوریک نیویورک را به حاشیه راندند. این همچنین تمرین پاس کردن برای آمریکایی های آفریقایی تبار را که در میان سیاه پوستان غیرآمریکایی در هارلم تحت تسلط آفریقایی-آمریکایی ها رایج بود، به نمایش گذاشت. چود سوکی با کاوش در اندیشه شخصیت هایی مانند بوکر تی. واشنگتن، دبلیو ای بی دوبویس، مارکوس گاروی، و کلود مک کی، شخصیت های سیاه روی سیاه را در مرکز گفتمان های نوظهور مدرنیستی از همگون سازی، جدایی طلبی، ستیزه جویی نژادی، کارناوال قرار می دهد. و انترناسیونالیسم در حالی که این گفتمان‌ها با مسئله بازنمایی «سیاه‌پوستان» در زمینه نژادپرستی سفیدپوستان درگیر بودند، از طریق مینسترلی‌های سیاه بر سیاه‌پوست نیز علیه نفوذ بین‌المللی رو به رشد فرهنگ و سیاست آمریکایی آفریقایی تبار در قرن بیستم به کار گرفته شدند. p>

The Last “Darky” establishes Bert Williams, the comedian of the late nineteenth century and early twentieth, as central to the development of a global black modernism centered in Harlem’s Renaissance. Before integrating Broadway in 1910 via a controversial stint with the Ziegfeld Follies, Williams was already an international icon. Yet his name has faded into near obscurity, his extraordinary accomplishments forgotten largely because he performed in blackface. Louis Chude-Sokei contends that Williams’s blackface was not a display of internalized racism nor a submission to the expectations of the moment. It was an appropriation and exploration of the contradictory and potentially liberating power of racial stereotypes.

Chude-Sokei makes the crucial argument that Williams’s minstrelsy negotiated the place of black immigrants in the cultural hotbed of New York City and was replicated throughout the African diaspora, from the Caribbean to Africa itself. Williams was born in the Bahamas. When performing the “darky,” he was actually masquerading as an African American. This black-on-black minstrelsy thus challenged emergent racial constructions equating “black” with African American and marginalizing the many diasporic blacks in New York. It also dramatized the practice of passing for African American common among non-American blacks in an African American–dominated Harlem. Exploring the thought of figures such as Booker T. Washington, W. E. B. Du Bois, Marcus Garvey, and Claude McKay, Chude-Sokei situates black-on-black minstrelsy at the center of burgeoning modernist discourses of assimilation, separatism, race militancy, carnival, and internationalism. While these discourses were engaged with the question of representing the “Negro” in the context of white racism, through black-on-black minstrelsy they were also deployed against the growing international influence of African American culture and politics in the twentieth century.

CONTENTS
Introduction
1. Black Minstrel, Black Modernism
2. Migrations of a Mask
3. Theorizing Black-on-Black Cross-Culturality
4. The Global Economy of Minstrelsy
5. In Dahomey
6. Claude McKay’s Calypso
Notes
Bibliography
Index