The Kongs of Qufu: The Descendants of Confucius in Late Imperial China

شهر کوفو، در استان شاندونگ در شمال چین، به زادگاه کنگ کیو (551–479 قبل از میلاد) معروف است که در انگلیسی با نام کنفوسیوس و در چینی کونگزی یا کونگ فوزی شناخته می‌شود. کریستوفر اگنیو در Kongs of Qufu، تاریخچه نوادگان مستقیم حکیم را از زمان پیدایش عنوان موروثی دوک برای تحقق حکیم در سال 1055 پس از میلاد تا انحلال آن در سال 1935، پس از سقوط سلسله چین، شرح می دهد. سیستم در سال 1911.

آگنیو با تکیه بر مواد آرشیوی نشان می دهد که چگونه یک گروه خویشاوندی از امتیاز شجره نامه ای برای شکل دادن به تاریخ اجتماعی و اقتصادی چین استفاده کردند. قدرت کنگ ها تحت یک دوک ارثی به آنها امکان داد تا بر نیروی کار کشاورزی نظارت کنند، بر بازارهای روستایی تسلط داشته باشند و از شرکت های تجاری سود ببرند. کنگ‌های قوفو نشان می‌دهد که نهاد دوک و آیین کنفوسیوس هم وسیله‌ای برای بازتولید سلسله مراتب اجتماعی موجود و هم محل بالقوه درگیری و براندازی بودند.

The city of Qufu, in north China’s Shandong Province, is famous as the hometown of Kong Qiu (551–479 BCE)—known as Confucius in English and as Kongzi or Kong Fuzi in Chinese. In The Kongs of Qufu, Christopher Agnew chronicles the history of the sage’s direct descendants from the inception of the hereditary title Duke for Fulfilling the Sage in 1055 CE through its dissolution in 1935, after the fall of China’s dynastic system in 1911.

Drawing on archival materials, Agnew reveals how a kinship group used genealogical privilege to shape Chinese social and economic history. The Kongs’ power under a hereditary dukedom enabled them to oversee agricultural labor, dominate rural markets, and profit from commercial enterprises. The Kongs of Qufu demonstrates that the ducal institution and Confucian ritual were both a means to reproduce existing social hierarchies and a potential site of conflict and subversion.