The King’s Peace: Law and Order in the British Empire

چگونه تحمیل حکومت ولیعهد در سراسر امپراتوری بریتانیا در طول عصر انقلاب، حقوق رعایای بریتانیا را تضعیف کرد و پایه‌های دولت پلیسی مدرن را پی ریزی کرد.

در طول قرن های هجدهم و نوزدهم، امپراتوری بریتانیا به بحران های متعدد در مستعمرات خود، از آمریکای شمالی تا جامائیکا، بنگال تا نیو ساوت ولز پاسخ داد. این عصر انقلاب بود، و تاج، از طریق فرمانداران استعمارگر، مجموعه ای از روش های اجباری حفظ صلح را در تلاشی مذبوحانه برای حفظ کنترل آزمایش کرد. در این فرآیند، این رهبران معنای تابع بریتانیا بودن را تغییر دادند.

در دهه‌های پس از انقلاب آمریکا، رژیم‌های قانونی استعماری تغییر کردند زیرا نمایندگان پادشاه بر مستعمرات جدید حکومت می‌کردند. این رژیم های مستبد جدید مرزهای بین حکومت قانون و حکومت شمشیر را محو کردند. پادمان‌های آزادی و عدالت که در پی انقلاب شکوهمند توسعه یافتند، در حالی که اطاعت و دستور تحمیلی در کانون توجه حکومت استعماری قرار گرفت، فرسوده شد. در این فرآیند، بسیاری از اصول قانون اساسی امپراتوری تابع یک قاعده واحد و فراگیر شدند: در صورت لزوم، قوانین استعماری می‌توانست از قوانین شهری متفاوت باشد. لیزا فورد نشان می‌دهد که طی چند دهه پس از انقلاب آمریکا، حقوق مورد ادعای شورشیان آمریکایی در امپراتوری بریتانیا غیرقابل تصور شد. برخی از رعایای استعماری جنگیدند، اما در امپراتوری، برنده واقعی انقلاب آمریکا پادشاه بود.

در ردیابی رشد چشمگیر قدرت اجرایی استعماری و استقرار فزاینده پلیس خودسرانه و خشونت نظامی برای حفظ نظم ، صلح پادشاه درس های مهمی در مورد رابطه بین حفظ صلح، حاکمیت، و ذهنیت سیاسی ارائه می دهد - درس هایی که بحث های معاصر را در مورد عدم تعادل بین آزادی و امنیت روشن می کند.

How the imposition of Crown rule across the British Empire during the Age of Revolution corroded the rights of British subjects and laid the foundations of the modern police state.

During the eighteenth and nineteenth centuries, the British Empire responded to numerous crises in its colonies, from North America to Jamaica, Bengal to New South Wales. This was the Age of Revolution, and the Crown, through colonial governors, tested an array of coercive peacekeeping methods in a desperate effort to maintain control. In the process these leaders transformed what it meant to be a British subject.

In the decades after the American Revolution, colonial legal regimes were transformed as the king’s representatives ruled new colonies with an increasingly heavy hand. These new autocratic regimes blurred the lines between the rule of law and the rule of the sword. Safeguards of liberty and justice, developed in the wake of the Glorious Revolution, were eroded while exacting obedience and imposing order became the focus of colonial governance. In the process, many constitutional principles of empire were subordinated to a single, overarching rule: where necessary, colonial law could diverge from metropolitan law. Within decades of the American Revolution, Lisa Ford shows, the rights claimed by American rebels became unthinkable in the British Empire. Some colonial subjects fought back but, in the empire, the real winner of the American Revolution was the king.

In tracing the dramatic growth of colonial executive power and the increasing deployment of arbitrary policing and military violence to maintain order, The King’s Peace provides important lessons on the relationship between peacekeeping, sovereignty, and political subjectivity―lessons that illuminate contemporary debates over the imbalance between liberty and security.