The Killing Season: A History of the Indonesian Massacres, 1965–66

فصل کشتار یکی از بزرگ‌ترین و سریع‌ترین و در عین حال کم‌آزموده‌ترین موارد کشتار جمعی و حبس در قرن بیستم را بررسی می‌کند - پاکسازی تکان‌دهنده ضد چپ‌گرا که در سال‌های 1965 تا 1966 اندونزی را فرا گرفت و برخی از آنها را ترک کرد. پانصد هزار نفر کشته و بیش از یک میلیون نفر دیگر در بازداشت هستند.

جفری رابینسون، کارشناس تاریخ مدرن اندونزی، نسل کشی و حقوق بشر، تصمیم می گیرد تا این خشونت را توضیح دهد و به سکوت نگران کننده اطراف پایان دهد. آی تی. با انجام این کار، او نور جدیدی را بر پرسش‌های گسترده و پایدار تاریخی می‌افکند. چگونه موارد کشتار جمعی و بازداشت سیستماتیک را توضیح دهیم؟ چرا برخی از این جنایات به یاد می آورند و مجازات می شوند و برخی دیگر فراموش می شوند؟ پیامدهای اجتماعی و سیاسی چنین اعمال و چنین سکوتی چیست؟

رابینسون با روایت‌های متعارف چالش برانگیز از خشونت توده‌ای 1965-1966 که خود به خود از درگیری‌های مذهبی و اجتماعی ناشی می‌شد، به طور قانع‌کننده‌ای استدلال می‌کند که در عوض محصول آن بوده است. یک کمپین عمدی، به رهبری ارتش اندونزی. او همچنین نقش حیاتی ایالات متحده، بریتانیا و دیگر قدرت‌های بزرگ در تسهیل کشتار جمعی و حبس را توضیح می‌دهد. رابینسون با بررسی پیامدهای آزاردهنده درازمدت خشونت برای میلیون ها بازمانده و جامعه اندونزی به عنوان یک کل نتیجه می گیرد.

بر اساس مجموعه ای غنی از منابع اولیه و ثانویه، فصل کشتار i> گزارش قطعی یک دوره مهم در تاریخ اندونزی است. همچنین سهم قدرتمندی در بحث های گسترده تر در مورد پویایی و میراث کشتار جمعی، حبس و نسل کشی دارد.

The Killing Season explores one of the largest and swiftest, yet least examined, instances of mass killing and incarceration in the twentieth century―the shocking antileftist purge that gripped Indonesia in 1965–66, leaving some five hundred thousand people dead and more than a million others in detention.

An expert in modern Indonesian history, genocide, and human rights, Geoffrey Robinson sets out to account for this violence and to end the troubling silence surrounding it. In doing so, he sheds new light on broad and enduring historical questions. How do we account for instances of systematic mass killing and detention? Why are some of these crimes remembered and punished, while others are forgotten? What are the social and political ramifications of such acts and such silence?

Challenging conventional narratives of the mass violence of 1965–66 as arising spontaneously from religious and social conflicts, Robinson argues convincingly that it was instead the product of a deliberate campaign, led by the Indonesian Army. He also details the critical role played by the United States, Britain, and other major powers in facilitating mass murder and incarceration. Robinson concludes by probing the disturbing long-term consequences of the violence for millions of survivors and Indonesian society as a whole.

Based on a rich body of primary and secondary sources, The Killing Season is the definitive account of a pivotal period in Indonesian history. It also makes a powerful contribution to wider debates about the dynamics and legacies of mass killing, incarceration, and genocide.