The Keys to French Opera in the Nineteenth Century

«کلیدهای» ارائه شده توسط هروه لاکوم در این کتاب سرشار از اطلاعات، دری را برای درک ماهیت تئاتر غنایی قرن نوزدهم فرانسه باز می کند. Lacombe عناصر متنوعی را که اپرا را تشکیل می دهند با تمرکز بر تحقیقات خود حول سه دسته اصلی روشن می کند: آهنگسازی و تولید. کلام، موسیقی و نمایش؛ و تعامل جامعه، ژانر، و زیبایی شناسی.

لاکمب صیاد مروارید اثر بیزه (1863) را به عنوان نمونه اپرای فرانسوی که سنت و نوآوری را ترکیب می کند، انتخاب می کند. او از Pearl Fishers به عنوان نقطه مرجع پارادایمیک برای بررسی مسائل پیدایش، سبک و زیبایی شناسی در دیگر آثار اپرایی قرن نوزدهم فرانسه استفاده می کند. او می نویسد که اپرای فرانسوی یک هنر اجتماعی بود و با حلقه زدن بین گذشته و آینده، بین سنت و نوآوری، به اتحاد به ظاهر غیرممکن دو جنبه متضاد رمانتیسیسم دست یافت: ذوق نمایشی بودن و میل به صمیمیت.

صدای شاهدان معاصر در سراسر کتاب لاکومب شنیده می شود. او به وفور از نوشته‌های منتقدان-موسیقی چون برلیوز، رییر و سن‌سانس استفاده می‌کند و همچنین از آثار بسیاری از نویسندگان فرانسوی از جمله استاندال، بالزاک، بودلر و زولا استفاده می‌کند. تصاویری که طرح‌های لباس، مناظر، پوسترها، نقاشی‌ها، عکس‌ها و مقالات مجلات را نشان می‌دهند مکمل‌های جذابی برای بحث درباره اپراهای خاص هستند. همراه با ترجمه قابل دسترس ادوارد اشنایدر، تصاویر این مطالعه جامع و اصیل را به مجموعه ای از اطلاعات برای محققان موسیقی و مورخان فرانسوی تبدیل می کند.

The "keys" provided by Hervé Lacombe in this richly informed book open the door to understanding the essence of nineteenth-century French lyric theater. Lacombe illuminates the diverse elements that constitute opera by focusing his investigation around three main categories: composition and production; words, music, and drama; and the interaction of society, genre, and aesthetics.

Lacombe chooses Bizet's Pearl Fishers (1863) as the exemplar of French opera that combines tradition and innovation. He uses Pearl Fishers as a paradigmatic point of reference for exploring questions of genesis, style, and aesthetic in other nineteenth-century French operatic works. French opera was a social art, he writes, and looping between past and future, between tradition and innovation, it achieved the seemingly impossible union of two antithetical aspects of Romanticism: the taste for theatricality and the desire for intimacy.

The voices of contemporary witnesses are heard throughout Lacombe's book. He makes abundant use of the writings of such musician-critics as Berlioz, Reyer, and Saint-Saëns and also draws on the works of many French writers, including Stendhal, Balzac, Baudelaire, and Zola. Illustrations showing costume sketches, scenery, posters, paintings, photographs, and magazine articles are attractive complements to discussions of particular operas. Together with Edward Schneider's accessible translation, the illustrations make this well-rounded and original study a trove of information for both music scholars and French historians.