The Kantian Imperative: Humiliation, Common Sense, Politics

فلسفه اخلاقی امانوئل کانت تقریباً در سطح جهانی به عنوان تلاش برای تحلیل و دفاع از اخلاقی مبتنی بر استقلال فردی درک می شود. در کتاب امر کانتی، پل ساورت این تفسیر را به چالش می‌کشد و استدلال می‌کند که «ضرورت» کانت در واقع مبتنی بر توسل مشکل‌ساز به «عقل سلیم» است و بر اساس، و به دنبال پرورش و تشدید بیشتر احساس تحقیر در هر فرد است. موضوع اخلاقی.

با تشخیص تأثیر این مدل بر طیف گسترده ای از اندیشه و فلسفه سیاسی تاریخی و معاصر و انتقاد از پیامدهای آن، Saurette تأثیر آن را بر کار دو متفکر برجسته و معاصر به ویژه بررسی می کند: چارلز تیلور و یورگن. هابرماس ساورت همچنین نشان می‌دهد که تحلیل امر کانتی به درک بهتر مشکلات سیاسی فعلی مانند رسوایی شکنجه ایالات متحده در ابوغریب در عراق و سیاست خارجی ایالات متحده پس از 11 سپتامبر کمک می‌کند. بنابراین، دستور کانتی نشان می دهد که فلسفه و نظریه سیاسی به اندازه هر زمان دیگری در تاریخ به رویدادهای معاصر مرتبط هستند.

Immanuel Kant's moral philosophy is almost universally understood as the attempt to analyse and defend a morality based on individual autonomy. In The Kantian Imperative , Paul Saurette challenges this interpretation by arguing that Kant's 'imperative' is actually based on a problematic appeal to 'common sense' and that it is premised on, and seeks to further cultivate and intensify, the feeling of humiliation in every moral subject.

Discerning the influence of this model on a wide variety of historical and contemporary political thought and philosophy and critical of its implications, Saurette explores its impact on the work of two seminal and contemporary thinkers in particular: Charles Taylor and Jürgen Habermas. Saurette also shows that an analysis of the Kantian imperative allows a better understanding of current political problems such as the U.S. torture scandal at Abu Ghraib in Iraq and broader post-9/11 U.S. foreign policy. The Kantian Imperative thus demonstrates that philosophy and political theory are as relevant to contemporary events as at any other time in history.