دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: هنرهای گرافیکی ویرایش: نویسندگان: Heather K. Pinson سری: American Made Music Series ISBN (شابک) : 1604734949, 9781604734959 ناشر: University Press of Mississippi سال نشر: 2010 تعداد صفحات: 253 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 3 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The Jazz Image: Seeing Music through Herman Leonard's Photography به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تصویر جاز: دیدن موسیقی از طریق عکاسی هرمان لئونارد نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
معمولاً یک عکس از یک نوازنده جاز چندین پیش نیاز رسمی دارد: فیلم سیاه و سفید، یک محیط شهری در اواسط قرن بیستم، و یک مرد سیاهپوست ایستاده، در حال نواختن یا نشستن در کنار ساز خود. این کهن الگوی جازی است که عکاسی ایجاد کرد. نویسنده K. Heather Pinson کشف می کند که چگونه چنین فیلمنامه ثابتی از نظر بصری توسعه یافته است و این قرارداد چه معنایی برای موسیقی دارد. جلد آلبومها، مجلات، کتابها، مستندها، عکسهای هنری، پوسترها و دیگر بصریهای بصری فرهنگ عامه، تصویر رایج نوازنده جاز را تشکیل میدادند. از طریق یکسان سازی، ترکیبی تعمیم یافته از نحوه ظاهر و صدای موسیقی جریان اصلی جاز پدیدار شد. پینسون بازنمایی نوازندگان جاز را از سال 1945 تا 1959 با تمرکز بر نقش اصلی هرمان لئونارد (متولد 1923) ارزیابی می کند. تصاویر عکاسی لئونارد از نوازندگان جاز آفریقایی آمریکایی در نیویورک نه تنها یک الگوی تصویری از یک موسیقیدان سیاه پوست دهه 1950 ایجاد کرد، بلکه به پیکربندی استاندارد صدای نئوکلاسیک موسیقی امروزی نیز تبدیل شد. پینسون برای کشف اینکه چگونه تصویر نوازنده بر جریان اصلی جاز تأثیر میگذارد، خوانشهای منتقدان، نوازندگان، و مربیان و همچنین مصاحبهها، موسیقیهای موسیقی، ضبطها، رونویسیها، نتهای خطی و روایتهای شفاهی را بررسی میکند.
Typically a photograph of a jazz musician has several formal prerequisites: black and white film, an urban setting in the mid-twentieth century, and a black man standing, playing, or sitting next to his instrument. That's the jazz archetype that photography created. Author K. Heather Pinson discovers how such a steadfast script developed visually and what this convention meant for the music. Album covers, magazines, books, documentaries, art photographs, posters, and various other visual extensions of popular culture formed the commonly held image of the jazz player. Through assimilation, there emerged a generalized composite of how mainstream jazz looked and sounded. Pinson evaluates representations of jazz musicians from 1945 to 1959, concentrating on the seminal role played by Herman Leonard (b. 1923). Leonard's photographic depictions of African American jazz musicians in New York not only created a visual template of a black musician of the 1950s, but also became the standard configuration of the music's neoclassical sound today. To discover how the image of the musician affected mainstream jazz, Pinson examines readings from critics, musicians, and educators, as well as interviews, musical scores, recordings, transcriptions, liner notes, and oral narratives.