The Japanese Self in Cultural Logic

خود به عنوان یک فیلتر در دسترس، موثر و ضروری برای درک آشفتگی جهان عمل می کند. تاکی لبرا در آخرین کتاب خود با استفاده منحصر به فردش از منطق فرهنگی تلاش می کند تا درک جدیدی از خود ژاپنی داشته باشد. او با ارائه و تشریح دو مدل («منطق مخالف» و «منطق اقتضایی») شروع به بررسی مفاهیم خود، ژاپنی و غیره می کند. با هدایت این موارد، او به سه لایه خود ژاپنی می پردازد و ابتدا بر لایه اجتماعی متمرکز می شود که در چهار \"منطقه\" ―omote (جلو)، uchi (داخلی)، ura (پشت)، و soto (خارجی)—و تغییر آن از ناحیه ای به منطقه دیگر. با معرفی بعد مدنیت، نور جدیدی بر این مقوله های زبانی و فضایی آشنا می اندازد.

این کتاب بحث را در رابطه با ساخت‌های بزرگ‌تر خود درونی و کیهانی گسترش می‌دهد. بر خلاف خود اجتماعی، که خود را در ارتباط با "دیگری" می بیند، لایه درونی شامل بازتابی است که در آن خود با خود ارتباط برقرار می کند. در حالی که خود اجتماعی درگیر گفتگو یا سه گویی است، خود درونی از طریق تک گویی یا تک گویی ارتباط برقرار می کند. لایه کیهان‌شناختی که حول باورها و خیال‌پردازی‌های ماورایی متمرکز است، مورد بررسی قرار می‌گیرد و تحلیل با نظرات زیبایی‌شناسی تکمیل می‌شود. در سرتاسر، لبرا روش‌شناسی خود را بر روی ده‌ها نمونه ژاپنی اعمال می‌کند و با فرهنگ آمریکای شمالی و تصورات خود مقایسه می‌کند. در نهایت، او یک تحلیل روحی از انتقادات Nihonjinron ارائه می کند تا ارتباط مطالعات ژاپنی را تقویت کند.

این جلد اوج دهه‌ها تفکر درباره خود و روابط اجتماعی توسط یکی از تأثیرگذارترین محققان این حوزه است. این برای خوانندگان ژاپنی و غیرژاپنی به طور یکسان در رشته‌های مختلف، از جمله انسان‌شناسی، جامعه‌شناسی، و روان‌شناسی اجتماعی بسیار آموزنده خواهد بود.

The self serves as a universally available, effective, and indispensable filter for making sense of the chaos of the world. In her latest book, Takie Lebra attempts a new understanding of the Japanese self through her unique use of cultural logic. She begins by presenting and elaborating on two models ("opposition logic" and "contingency logic") to examine concepts of self, Japanese and otherwise. Guided by these, she delves into the three layers of the Japanese self, focusing first on the social layer as located in four "zones"―omote (front), uchi (interior), ura (back), and soto (exterior)―and its shifts from zone to zone. New light is shed on these familiar linguistic and spatial categories by introducing the dimension of civility.

The book expands the discussion in relation to larger constructions of the inner and cosmological self. Unlike the social self, which views itself in relation to the "other," the inner layer involves a reflexivity in which self communicates with self. While the social self engages in dialogue or trialogue, the inner self communicates through monologue or soliloquy. The cosmological layer, which centers around transcendental beliefs and fantasies, is examined and the analysis supplemented with comments on aesthetics. Throughout, Lebra applies her methodology to dozens of Japanese examples and makes relevant comparisons with North American culture and notions of self. Finally, she provides a spirited analysis of critiques of Nihonjinron to reinforce the relevancy of Japanese studies.

This volume is the culmination of decades of thinking on self and social relations by one of the most influential scholars in the field. It will prove highly instructive to Japanese and non-Japanese readers alike in a range of disciplines, including anthropology, sociology, and social psychology.