The insect and the image : visualizing nature in early modern Europe, 1500-1700

زمانی که حشرات اعضای حاشیه ای دنیای حیوانات (در بهترین حالت) یا موجوداتی پست و توهین آمیز (در بدترین حالت) به حساب می آمدند، در اوایل رنسانس وضعیت خود را افزایش دادند. این علاقه سریع در درجه اول در تصاویر بصری تجلی یافت - در نسخه های خطی منور، نقاشی های طبیعت بی جان، هنرهای تزئینی، گلدوزی، طراحی پارچه و کابینت های کنجکاوی. در حشره و تصویر، جنیس نری راه‌هایی را بررسی می‌کند که در آن چنین تصاویری حشره را به عنوان موضوع مطالعه مناسب برای اروپایی‌های اوایل دوره مدرن تعریف می‌کنند.

اینطور نبود. تا قرن شانزدهم که حشرات به‌عنوان تنها کانون نقاشی‌ها و طراحی‌ها به‌عنوان اشیاء یا نمونه‌های مجزا در پس‌زمینه‌ای خالی ظاهر شدند. هنرمندان و دیگر سازندگان تصویر که نری در مورد آنها صحبت می‌کند، این «منطق نمونه» را به کار گرفتند و بنابراین خود را با حالتی از تصویرسازی مرتبط کردند که در آن توانایی ایجاد تصویری با جزئیات بسیار نشانه‌ای از استعداد هنری و یک چشم دقیق بود. حشره و تصویر نشان می‌دهد که چگونه منطق نمونه درک خاصی از جهان طبیعی را منعکس می‌کند و آن را ارتقا می‌دهد - درکی که به نوبه خود از کالایی‌سازی طبیعت حمایت می‌کرد که در تجارت و تجارت جهانی در طول دوران قرنطینه بود. اوایل دوران مدرن.

با آشکار ساختن این که چگونه هنرمندان و تصویرسازان قرن شانزدهم و هفدهم ایده‌های جهان طبیعی را شکل دادند، کار نری دانش ما را از هم‌گرایی هنر، علم و تجارت امروز افزایش می‌دهد.

Once considered marginal members of the animal world (at best) or vile and offensive creatures (at worst), insects saw a remarkable uptick in their status during the early Renaissance. This quickened interest was primarily manifested in visual images—in illuminated manuscripts, still life paintings, the decorative arts, embroidery, textile design, and cabinets of curiosity. In The Insect and the Image, Janice Neri explores the ways in which such imagery defined the insect as a proper subject of study for Europeans of the early modern period.

It was not until the sixteenth century that insects began to appear as the sole focus of paintings and drawings—as isolated objects, or specimens, against a blank background. The artists and other image makers Neri discusses deployed this “specimen logic” and so associated themselves with a mode of picturing in which the ability to create a highly detailed image was a sign of artistic talent and a keenly observant eye. The Insect and the Image shows how specimen logic both reflected and advanced a particular understanding of the natural world—an understanding that, in turn, supported the commodification of nature that was central to global trade and commerce during the early modern era.

Revealing how sixteenth- and seventeenth-century artists and image makers shaped ideas of the natural world, Neri’s work enhances our knowledge of the convergence of art, science, and commerce today.