The Immunopathology of Lymphoreticular Neoplasms

تا همین اواخر، درک لنفوم ها محدود و عمدتاً توصیفی بود. توجه بیشتر به مسائل مورفولوژیکی و مسائل بالینی معطوف شده است. اگرچه این روش مفید است، اما کاستی های زیادی دارد. هویت واقعی سلول‌های نئوپلاستیک اولیه با این روش‌ها مشخص نشد و ماهیت کلونال آنها نیز قابل تشخیص نیست. تغییرات آشکارتر در عملکرد ایمونولوژیک، مانند گاموپاتی های مونوکلونال و نقص ایمنی، به عنوان اجزای مهم این بیماری ها در نظر گرفته شد. با این حال، اختلالات ایمونولوژیکی ظریف شناسایی نشد. علاوه بر این، ارتباطی بین نئوپلاسم های لنفورتیکولار از یک سو و ناهنجاری های اولیه و ثانویه ایمنی از سوی دیگر برقرار نشد. اخیراً پیشرفت های قابل توجهی در زمینه های ایمونوبیولوژی، سیتولوژی و ایمونوشیمی صورت گرفته است. این رویکردهای جدید به آسانی برای مطالعات روی لنفوم قابل استفاده هستند. اصطلاح "لنفوم" به گروه ناهمگنی از نئوپلاسم‌ها که بافت‌های لنفاوی را درگیر می‌کنند، اطلاق می‌شود. این اصطلاح کاملاً رضایت بخش نیست، زیرا به این معناست که سلول های عمدتاً سری لنفوئیدی در فرآیند نئوپلاستیک درگیر هستند. برخی از نئوپلاسم‌ها، که تاکنون به عنوان "لنفوم" طبقه‌بندی می‌شدند، اکنون بر اساس نتایج تجزیه و تحلیل نافذ با استفاده از روش‌شناسی جدیدتر، به‌جای سری لنفوسیتی، به‌عنوان توده‌های بدخیم سری ماکروفاژها ظاهر می‌شوند. این نئوپلاسم ها شامل بیماری هوچکین و تعداد کمی از نئوپلاسم ها است که قبلاً به عنوان لنفوم "هیستوسیتیک" نامیده می شد. اکثر این لنفوم‌های «هیستوسیتی» اکنون به عنوان بدخیمی‌های لنفوئیدی شامل سری سلول‌های B شناخته شده‌اند.

Until recently, understanding of the lymphomas was limited and largely descriptive. Attention has been focused, for the most part, upon morphological issues and clinical matters. Although useful, this approach has many shortcomings. The true cytoidentity of primary neoplastic cells was not established by these methods, nor could their clonal nature be recognized. The more overt changes in immunological function, such as monoclonal gammopathies and immunodeficiencies, were appre­ ciated as important components of these diseases. However, subtle immunological perturbations were not recognized. Furthermore, associations were not established between the lymphoreticular neoplasms on the one hand and both primary and secondary immunological abnormalities on the other. There has been considerable recent progress in the fields of immunobiology, cytology, and immunochemistry. These new approaches have proved readily applicable to studies on the lymphomas. The term "lymphoma" has been applied to a heterogeneous group of neo­ plasms that involve lymphoid tissues. This term is not altogether satisfactory, since it implies that cells of primarily the lymphoid series are involved in the neoplastic process. Some neoplasms, heretofore classified as "lymphomas," now appear, from the results of penetrating analysis using newer methodology, to be malignan­ cies of the macrophage series, rather than of the lymphocytic series. These neo­ plasms include Hodgkin's disease and a minority of neoplasms previously referred to as "histiocytic" lymphomas. The majority of these "histiocytic" lymphomas are now known to be lymphoid malignancies involving the B-cell series.