The Idea of Justice

عدالت اجتماعی: یک ایده آل، برای همیشه فراتر از درک ما. یا یکی از بسیاری از احتمالات عملی؟ ایده عدالت بیش از یک موضوع گفتمان روشنفکرانه، نقش واقعی در چگونگی و چگونگی زندگی مردم ایفا می کند. و در این کتاب محقق برجسته آمارتیا سن نقدی قدرتمند از نظریه عدالت اجتماعی ارائه می‌کند که در چنگال تفکر اجتماعی و سیاسی، مدت‌هاست که واقعیت‌های عملی را به مراتب پشت سر گذاشته است.

نظریه استعلایی عدالت، موضوع تحلیل سن، در عصر روشنگری شکوفا شد و در میان برخی از برجسته‌ترین فیلسوفان عصر ما طرفدارانی دارد. به شناسایی ترتیبات اجتماعی کاملاً عادلانه، تعریف ماهیت جامعه کاملاً عادلانه می پردازد. از سوی دیگر، رویکردی که سن طرفدار آن است، بر قضاوت‌های مقایسه‌ای در مورد آنچه «بیشتر» یا «کم‌تر» عادلانه است، و بر شایستگی‌های مقایسه‌ای جوامع مختلف که واقعاً از نهادها و تعاملات اجتماعی خاص سرچشمه می‌گیرند، متمرکز است.

در قلب استدلال سن احترام به تفاوت‌های مستدل در درک ما از «جامعه عادلانه» واقعاً وجود دارد. افراد با گرایش های مختلف - برای مثال، سودگرایان، برابری خواهان اقتصادی، نظریه پردازان حقوق کارگری، نه - آزادیخواهان مزخرف - ممکن است هر یک به طور منطقی راه حلی روشن و مستقیم برای مسائل عدالت ببینند. و با این حال، این قطعنامه های واضح و سرراست کاملاً متفاوت خواهند بود. در پرتو این، سن برای دیدگاهی مقایسه‌ای در مورد عدالت استدلال می‌کند که می‌تواند ما را در انتخاب بین گزینه‌هایی که ناگزیر با آن‌ها روبرو می‌شویم راهنمایی کند.

Social justice: an ideal, forever beyond our grasp; or one of many practical possibilities? More than a matter of intellectual discourse, the idea of justice plays a real role in how--and how well--people live. And in this book the distinguished scholar Amartya Sen offers a powerful critique of the theory of social justice that, in its grip on social and political thinking, has long left practical realities far behind.

The transcendental theory of justice, the subject of Sen's analysis, flourished in the Enlightenment and has proponents among some of the most distinguished philosophers of our day; it is concerned with identifying perfectly just social arrangements, defining the nature of the perfectly just society. The approach Sen favors, on the other hand, focuses on the comparative judgments of what is "more" or "less" just, and on the comparative merits of the different societies that actually emerge from certain institutions and social interactions.

At the heart of Sen's argument is a respect for reasoned differences in our understanding of what a "just society" really is. People of different persuasions--for example, utilitarians, economic egalitarians, labor right theorists, no--nonsense libertarians--might each reasonably see a clear and straightforward resolution to questions of justice; and yet, these clear and straightforward resolutions would be completely different. In light of this, Sen argues for a comparative perspective on justice that can guide us in the choice between alternatives that we inevitably face.