دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب The History of al-Ṭabarī: An Annotated Translation, Volume 26: The Waning of the Umayyad Caliphate. Prelude to Revolution, A.D. 738-745; A.H. 121-127
دانلود کتاب تاریخ الطبری: ترجمه مشروح، جلد 26: زوال خلافت اموی. پیش درآمد انقلاب، 738-745 م. 121-127 ق
مشخصات کتاب
The History of al-Ṭabarī: An Annotated Translation, Volume 26: The Waning of the Umayyad Caliphate. Prelude to Revolution, A.D. 738-745; A.H. 121-127
ویرایش: First Edition
نویسندگان: al-Ṭabarī. Carole Hillenbrand
سری: SUNY Series in Near Eastern Studies
ISBN (شابک) : 0887068103, 9780887068102
ناشر: State University of New York Press
سال نشر: 1989
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 734 کیلوبایت
قیمت کتاب (تومان) : 36,000
در صورت تبدیل فایل کتاب The History of al-Ṭabarī: An Annotated Translation, Volume 26: The Waning of the Umayyad Caliphate. Prelude to Revolution, A.D. 738-745; A.H. 121-127 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تاریخ الطبری: ترجمه مشروح، جلد 26: زوال خلافت اموی. پیش درآمد انقلاب، 738-745 م. 121-127 ق نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب تاریخ الطبری: ترجمه مشروح، جلد 26: زوال خلافت اموی. پیش درآمد انقلاب، 738-745 م. 121-127 ق
سال‌های 738-745/121-127 که این جلد به آن می‌پردازد، در سوریه شاهد وقوع مبارزات وحشیانه داخلی بین اعضای برجسته خاندان اموی بود که از سال 661/41 بر جهان اسلام حکومت می‌کردند. پس از مرگ خلیفه هشام در سال 743-/125، روند زوال در مرکز قدرت اموی - خود خاندان حاکم - سریع و ویرانگر بود. سه خلیفه اموی (الولید دوم، یزید سوم و ابراهیم) در کمتر از یک سال از هشام پیروی کردند و متعاقب آن مداخله پسر عموی دورشان مروان بن. محمد (مروان دوم آینده) نتوانست نیروهای مخالفی را که قرار بود به زودی در انقلاب عباسیان 750/132 به اوج خود برسد، دستگیر کند. در این جلد، الطبری به طور گسترده به پایان سلطنت هشام می پردازد و حکایت های فراوانی درباره این تواناترین خلفای اموی ارائه می دهد. او همچنین به طور عمیق به سبک زندگی بدنام الولید دوم، شاهزاده و شاعر آزادی خواه، که حرفه او در سال های اخیر توجه بسیاری را به خود جلب کرده است، می پردازد. علاوه بر این، طبری وقایع طغیان و مرگ مدعی شیعی، زید بن علی، در کوفه را به تفصیل شرح می دهد، و همچنین به تفصیل فعالیت های دورتر در شرق، جایی که نصر بن سیار در آنجا بود، ثبت می کند. او به عنوان آخرین فرماندار اموی در ماوراءالنهر و خراسان، همان منطقه ای که انقلاب عباسی از آن سرچشمه می گرفت، خدمت می کرد. این متن همچنین حاوی چندین نامه رسمی است که بر تبلیغات امویان و سبک رسالت اولیه اسلامی روشن می شود. نگاهی که در قرون بعدی ارائه شد، اهمیت کامل این نیم دوجین سال یا بیشتر را برجسته می کند. طبری نهفته شدن انقلاب عباسیان را که رویدادی بسیار مهم در تاریخ جهان است، مستند می کند و شکست شورش اصلی شیعیان در قرن هشتم را نشان می دهد، افتضاحی که می بایست عواقب جدی نیز داشته باشد، زیرا باعث ایجاد تأسیس حکومت‌های زیدیه در ایران و یمن. با این حال، حتی این مضامین اصلی در مقایسه با داستان حماسی که الطبری از سقوط غم انگیز اولین سلسله در اسلام می گشاید، فرعی هستند.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
The years 738-745/121-127, which this volume covers, saw the outbreak in Syria of savage internecine struggles between prominent members of the Umayyad family, which had ruled the Islamic world since 661/41. After the death of the caliph Hishām in 743-/125, the process of decay at the center of the Umayyad power--the ruling family itself--was swift and devastating. Three Umayyad caliphs (al-Walīd II, Yazīd III, and Ibrahim) followed Hishām within little more than a year, and the subsequent intervention of their distant cousin Marwān b. Muhammad (the future Marwān II) could not arrest the forces of opposition that were shortly to culminate in the ʿAbbāsid Revolution of 750/132. In this volume al-Ṭabarī deals extensively with the end of Hishām's reign, providing a rich store of anecdotes on this most able of Umayyad caliphs. He also covers in depth the notorious lifestyle of al-Walīd II, the libertine prince and poet, whose career has attracted much scholarly attention in recent years. Moreover, al-Ṭabarī chronicles at great length the events of the rebellion and death of the Shi'ite pretender, Zayd ibn ʿAlī, at al-Kūfah, as well as recording in detail the activities farther to the east, where Naṣr ibn Sayyār was serving as the last Umayyad governor of Transoxiana and Khurasan, the very area from which the ʿAbbāsid Revolution was to spring. The text also contains several official letters which shed much light on Umayyad propaganda and on early Islamic epistolary style. The hindsight conferred by subsequent centuries highlights the full significance of these half-dozen years or so. Al-Ṭabarī documents the incubation of the ʿAbbāsid Revolution, an event of great importance in world history, and traces the failure of the principal Shi'ite revolt of the eighth century, a debacle which was also to have serious repercussions, for it generated the foundation of Zaydi principalities in Iran and the Yemen. Yet even these major themes are secondary to the epic tale that al-Ṭabarī unfolds of the tragic downfall of the first dynasty in Islam.
