دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: سیاست: روابط بین الملل ویرایش: نویسندگان: Nassef Manabilang Adiong سری: ISBN (شابک) : 9783640243860 ناشر: GRIN Verlag GmbH سال نشر: 2008 تعداد صفحات: 9 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 135 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The Historical Emergence of the Main Forms of Actors in the Middle East and North Africa Region به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب ظهور تاریخی اشکال اصلی بازیگران در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این مقاله به پیشینه تاریخی بازیگران دخیل در ایجاد و توسعه منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا (MENA) و تفاوتهای آنها میپردازد. جدول زمانی پس از امپراتوری عثمانی که با ظهور استعمارهای اروپایی و تولد دولت-ملت ها تحقق یافت، آغاز خواهد شد. هنگامی که اعراب می دانستند که گرگ و میش عثمانی ها اکنون آغاز شده است، جرقه های انقلاب در سراسر هلال حاصلخیز به وقوع پیوست. به گفته آرویان و میچل (1984، ص 164)، از مقاومت سوریه در سال 1919 که توسط حامیان فرانسوی آنها از طریق مقررات وضع شده در جامعه ملل تأیید شد، منجر به شورش عراق در سال 1920 شد که مشابه هند بریتانیا بود. و مصر در دوران لرد کرومر، زیرا آنها از انقلاب سوریه الهام گرفته بودند. در منشور تعمیم، تمام شبه جزیره عربستان با توجه به مبارزه آنها برای آزادی و استقلال به یکدیگر مرتبط است. در هالپرن (1963، ص 256) ادعا میکند که کنفرانس سن رمو، علاوه بر تأیید طرحهای متفقین برای عراق و سوریه، به بریتانیا مأموریتی اعطا کرد که فلسطین و ماوراء اردن (منطقه آن سوی یا شرق رود اردن) را ترکیب میکرد. قبل از تجزیه، فلسطین بخشی از سوریه بزرگ بود، در حالی که اردن کنونی به عنوان بخشی از سوریه و عربستان در نظر گرفته می شد. تقسیمات اداری عثمانی اصطلاح فلسطین و اردن را شامل نمی شد. زمانی که بریتانیا مأموریت فلسطین را در سان رمو به دست آورد، هدف این بود که یک خانه ملی برای یهودیان در فلسطین ایجاد شود، اما به صراحت اعلام شد که همه شروط این دستور لزوماً در کل منطقه اعمال نمی شود.
This paper will focused on the historical antecedents of actors involved in creating and developing Middle East and North Africa (MENA) region, and what are the differences amongst them. The timeline will begin in the aftermath of the Ottoman Empire that materialized into the advent of the European colonizations and birth of nation-states. Revolutions spark all over the Fertile Crescent, when the Arabs knew that the twilight of the Ottomans are now commencing. According to Aroian and Mitchell (1984, p. 164), from the 1919 Syrian resistance that was affirmed by their French protectors through the provisions laid down in the League of Nations has led to the Iraqi revolt of 1920, which was resembled by British India and Egypt in the days of Lord Cromer because they were inspired by the Syrian revolution. In generalization prism, all of the Arabian Peninsula is interconnected to each other with regards to their struggle for freedom and independence. In Halpern (1963, p. 256) contends that the San Remo Conference, in addition to confirming allied plans for Iraq and Syria, granted Britain a mandate that combined Palestine and Transjordan (the area across or east of the Jordan River). Prior to the partition, Palestine had been part of greater Syria, while present-day Jordan was viewed as part of both Syria and Arabia. Ottoman administrative divisions had not included the terms Palestine and Jordan. When Britain obtained the mandate for Palestine at San Remo, the intention was that a national home for Jews should be set up in Palestine, but it was stated explicitly hat not all conditions of the mandate would necessarily apply to the entire area