دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Ben Lerner
سری:
ISBN (شابک) : 0865478201, 9780865478206
ناشر: McClelland & Stewart
سال نشر: 2016
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 333 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The Hatred of Poetry به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب نفرت از شعر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
بن لرنر رماننویس و شاعر استدلال میکند که نفرت ما از شعر
در نهایت نشانهای از ارتباط مداوم آن است.
شعر. شاید ماریان مور این را به بهترین وجه گفته است: «من هم از
آن متنفرم». بن لرنر می نویسد: «بسیاری از مردم موافق هستند که از
شعر متنفرند تا اینکه بگویند شعر چیست. من نیز از آن متنفرم و
زندگی خود را تا حد زیادی حول آن سازماندهی کرده ام و آن را به
عنوان یک تناقض تجربه نمی کنم، زیرا شعر و نفرت از شعر، هدف من از
جهاتی تفکیک ناپذیر است.\"
در این مقاله مبتکرانه و ساده، لرنر نفرت از شعر را نقطه شروع
دفاع خود از هنر می داند. او هم بزرگترین افراد متنفر شعر (از
افلاطون شروع میشود که مدعی شد شهر ایدهآل جایی برای شاعرانی
ندارد که فقط جوانان را به فساد میکشند و گمراه میکنند) و هم
بزرگترین تمرینکنندگان آن را بررسی میکند و خوانشهای نزدیک
الهامگرفتهای از کیتس، دیکنسون، ویتمن ارائه میدهد. و... هیچ
هنری به اندازه شعر مورد نکوهش قرار نگرفته است. ماریان مور نوشت:
«من هم از آن متنفرم». بن لرنر می نویسد: «بسیاری از مردم موافق
هستند که از شعر متنفرند، تا اینکه بگویند شعر چیست. من نیز از آن
متنفرم و زندگی خود را تا حد زیادی حول آن سازماندهی کرده ام و آن
را به عنوان یک تضاد تجربه نمی کنم، زیرا شعر و نفرت از شعر از
جهاتی جدا نشدنی است که هدف من کشف آن است.» در این مقاله
مبتکرانه و روشن، لرنر نفرت از شعر را نقطه شروع دفاع خود از هنر
می داند. او بزرگترین متنفران شعر (با ادعای معروف افلاطون مبنی
بر اینکه یک شهر ایده آل جایی برای شاعرانی ندارد که فقط جوانان
را فاسد و گمراه می کنند) و بزرگترین و بدترین تمرین کنندگان آن
را بررسی می کند و خوانش های دقیق الهام گرفته ای از کیتس،
دیکنسون، مک گوناگال، ویتمن ارائه می کند. ، و دیگران. در سرتاسر،
او تلاش میکند تا شکست نجیب را در دل هر شعر واقعاً بزرگ و
واقعاً وحشتناک توضیح دهد: انگیزه وارد کردن تجربه یک فرد به یک
وجود جمعی بیزمان. در کتاب نفرت از شعر، لرنر یک بررسی سرگرم
کننده، شخصی و کاملاً بدیع از یک حرفه که برای غیرممکن بودن ضروری
نیست، ایجاد کرده است.
Novelist and poet Ben Lerner argues that our hatred of
poetry is ultimately a sign of its continued
relevance.
Poetry. Perhaps Marianne Moore said it best: "I, too, dislike
it." What other art takes its marginality as a given, and is so
widely bemoaned even by its practitioners? Ben Lerner writes,
"Many more people agree they hate poetry than can agree what
poetry is. I, too, dislike it and have largely organized my
life around it and do not experience that as a contradiction
because poetry and the hatred of poetry are inextricable in
ways it is my purpose to explore."
In this inventive and plain-spoken essay, Lerner takes the
hatred of poetry as the starting point of his defence of the
art. He examines both poetry's greatest haters (beginning with
Plato, who famously claimed that an ideal city had no place for
poets, who would only corrupt and mislead the young) and its
greatest practitioners, providing inspired close-readings of
Keats, Dickinson, Whitman, and... No art has been denounced as
often as poetry. It's even bemoaned by poets: "I, too, dislike
it," wrote Marianne Moore. "Many more people agree they hate
poetry," Ben Lerner writes, "than can agree what poetry is. I,
too, dislike it and have largely organized my life around it
and do not experience that as a contradiction because poetry
and the hatred of poetry are inextricable in ways it is my
purpose to explore." In this inventive and lucid essay, Lerner
takes the hatred of poetry as the starting point of his defense
of the art. He examines poetry's greatest haters (beginning
with Plato's famous claim that an ideal city had no place for
poets, who would only corrupt and mislead the young) and both
its greatest and worst practitioners, providing inspired close
readings of Keats, Dickinson, McGonagall, Whitman, and others.
Throughout, he attempts to explain the noble failure at the
heart of every truly great and truly horrible poem: the impulse
to launch the experience of an individual into a timeless
communal existence. In The Hatred of Poetry, Lerner has crafted
an entertaining, personal, and entirely original examination of
a vocation no less essential for being impossible.