دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Peter Hook
سری:
ناشر:
سال نشر: 2016
تعداد صفحات: 0
زبان: Spanish
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب Haçienda: چگونه یک باشگاه را اداره نکنیم: کرونیکل، خاطرات
در صورت تبدیل فایل کتاب The Haçienda: Cómo no dirigir un club به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب Haçienda: چگونه یک باشگاه را اداره نکنیم نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
پس از خودکشی ایان کورتیس در سال 1980، اعضای جوی دیویژن مجدداً برای تشکیل New Order، تحت نظارت مدیر خود، راب گرتون کاریزماتیک، جمع شدند. در طول تورهای آمریکای شمالی که موفقیت گروه را در ایالات متحده تثبیت کرد، آنها مجذوب صحنه نوظهور کلوپ نیویورک، به رهبری گاراژ اسطوره ای Danceteria و Paradise شدند. تونی ویلسون عجیب و غریب، رئیس Factory، لیبل ضبط منچستر که موفقیت خود را بیش از همه به لطف Joy Division و New Order به دست آورد، تصمیم گرفت تا با گرتون، اصلاحی بلندپروازانه در مرکز بین المللی دریایی را انجام دهد تا تبدیل شود. آن را به چیزی که باید زیباترین و پیچیده ترین باشگاه در جهان باشد، به تصویر و شبیه کسانی که در نیویورک دیده بودند. برای انجام این کار، آنها معمار رویایی بن کلی را استخدام کردند، که فضا را به کلیسای جامع شیشه ای و فولادی تبدیل کرد که آنها را The Haçienda می نامیدند، و حتی یک شماره مرجع به او داده شد: FAC 51. پیتر هوک، که خطوط باس او در Joy Division و New. Order معیاری از موسیقی عامه پسند است، او با طنز و ریتمی شیطانی تجربه خود را نه تنها به عنوان نوازنده بیس برای دو گروه اصلی راک بریتانیا، بلکه به عنوان مالک مشترک یکی از تأثیرگذارترین کلوپ ها در تمام گروه ها روایت می کند. جهان زمان هوکی که متواضعانه با بیست پوند در هفته زندگی میکرد، هرگز نمیتوانست تصور کند که بخش زیادی از درآمد هنگفتش از آثاری مانند «دوشنبه آبی»، «مثلث عشق عجیب» یا «ایمان واقعی» در آن زمان ناپدید شود. "حفره ای در زمین که به نام The Haçienda" شناخته می شود، همانطور که توسط تهیه کننده مارتین هانت توصیف شده است، که درهای خود را در 21 مه 1982 باز کرد تا برای همیشه مسیر صحنه باشگاه بریتانیا را تغییر دهد. و اگرچه در ابتدا بیشتر شبیه یک سالن کنسرت بود -گروه هایی مانند اسمیت ها، دوشنبه های شاد یا استون رزها کنسرت های گلچینی را در آنجا برگزار می کردند-، از سال 1984، دی جی هایی مانند مایک پیکرینگ و شب های برهنه اش کار را به دست گرفتند و شروع به نواختن ترکیبی متنوع از فانک کردند. ، موسیقی الکترونیک اولیه و ایندی که صحنه موسیقی را متحول کرد و بذر پدیده ای را کاشت که به Madchester معروف شد. برای پایان دادن به انقلاب، تنها چیزی که باقی مانده بود، ظهور دومین تابستان عشق بود، با الهام از ایبیزا، که در سال 1988 اوج فرهنگ راوی و خانه اسید را به وجود آورد. این داستان خندهدار و بدون حاشیه The Haçienda است که توسط داستاننویس استثنایی پیتر هوک روایت میشود که شاهد سوء مدیریت، خشونت جنایت سازمانیافته منچستر (تغییر نام به "گونچستر")، خدمات دولتی جنگ طلبانه و اشتباهات آماتورهای مختلف بود که به زندگی پایان داد. از یک باشگاه افسانه ای که میراث آن امروز زنده است.
Tras el suicidio de Ian Curtis en 1980, los componentes de Joy Division se reagruparon para formar New Order, bajo el auspicio de su mánager, el carismático Rob Gretton. Durante las giras norteamericanas que cimentarían el éxito del grupo en EE.UU., descubrieron fascinados la emergente escena de clubs neoyorquina, con los míticos Danceteria y Paradise Garage a la cabeza. El excéntrico Tony Wilson, máximo responsable de Factory, el sello discográfico de Manchester que labró su éxito gracias, sobre todo, a Joy Division y New Order, decidió emprender con Gretton, arrastrando, de paso, a New Order, una ambiciosa reforma del International Marine Center para reconvertirlo en el que debía ser el club más elegante y sofisticado del mundo, a imagen y semejanza de los que habían visto en Nueva York. Para ello, contrataron al visionario arquitecto Ben Kelly, que transformó el espacio en una catedral de acero y cristal a la que llamaron The Haçienda, y que incluso recibió un número de referencia: FAC 51. Peter Hook, cuyas líneas de bajo en Joy Division y New Order son un referente de la música popular, narra con humor y un ritmo endiablado su experiencia no solo como bajista de dos de los grupos fundamentales del rock británico sino también como copropietario a la fuerza de uno de los clubs más influyentes de todos los tiempos. Hooky, que vivía humildemente con veinte libras a la semana, no pudo imaginarse nunca que gran parte de sus abultados ingresos tras éxitos como "Blue Monday", "Bizarre Love Triangle" o "True Faith" se esfumarían en ese "agujero en el suelo conocido como The Haçienda", tal y como lo describió el productor Martin Hannett, que abrió sus puertas el 21 de mayo de 1982 para cambiar para siempre el rumbo de la escena de clubs del Reino Unido. Y si bien al principio funcionó más como una sala de conciertos ―allí dieron bolos antológicos grupos como los Smiths, Happy Mondays o Stone Roses―, a partir de 1984, DJs como Mike Pickering y sus noches Nude tomaron el testigo y empezaron a pinchar una ecléctica mezcla de funk, primigenia música electrónica e indie que revolucionaron la escena musical y plantaron las semillas del fenómeno que se conoció como Madchester. Para que la revolución acabara de estallar, ya solo quedó el advenimiento del Segundo Verano del Amor, de inspiración ibicenca, que dio lugar en 1988 al apogeo de la cultura rave y al acid house. Esta es la hilarante y desquiciada historia de The Haçienda, contada por un narrador de excepción como Peter Hook, que vio cómo la mala gestión, la violencia del crimen organizado de Manchester (rebautizada "Gunchester"), una administración pública beligerante y errores de amateur de todo tipo acabaron con la vida de un club legendario cuyo legado aún hoy pervive.