The "Greening" of Costa Rica: Women, Peasants, Indigenous Peoples, and the Remaking of Nature

ویرایش: 1 
نویسندگان: Ana Isla  
سری:  
ISBN (شابک) : 1442649364, 9781442649361 
ناشر: University of Toronto Press, Scholarly Publishing Division 
سال نشر: 2015 
تعداد صفحات: 223 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 3 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 50,000



از اجلاس زمین در سال 1992 در ریودوژانیرو، مفهوم توسعه پایدار مبنایی برای تعداد زیادی از "صنایع سبز" از اکوتوریسم تا ترسیب کربن شده است. در «سبز شدن» کاستاریکا، آنا ایسلا نتایج رد محدودیت‌های فیزیکی توسط اقتصاددان را برای رشد، طلسم زیست‌شناس با چنین محدودیت‌هایی، و بدهکاری کشورهای پیرامونی نشان می‌دهد.

< p>مطالعه موردی Isla منطقه حفاظت شده Arenal-Tilaran با مساحت 250000 هکتار است که در اواخر دهه 1990 در نتیجه مبادله بدهی کانادا و کاستاریکا در برابر طبیعت ایجاد شد. توسعه در منطقه حفاظت شده و اطراف آن به جای کاهش فقر و ایجاد برابری، کشاورزان معیشتی را از مالکیت و محرومیت خود محروم کرده و زمین، آب، دانش و نیروی کار آنها را مصادره کرده است.

با تکیه بر یک دهه کار میدانی در این جوامع، Isla دوگانگی یک مدل نئولیبرالی را آشکار می کند که در آن محیط به دارایی های تجاری مانند اعتبارات کربن، مالکیت معنوی، محصولات نقدی، استخراج معادن روباز، و اکوتوریسم تبدیل می شود که تعداد کمی از مزایای آن به مردم محلی سرازیر می شود. p>

Since the 1992 Earth Summit in Rio de Janeiro, the concept of sustainable development has become the basis for a vast number of “green industries” from eco-tourism to carbon sequestration. In The “Greening” of Costa Rica, Ana Isla exposes the results of the economist’s rejection of physical limits to growth, the biologist’s fetish with such limits, and the indebtedness of peripheral countries.

Isla’s case study is the 250,000 hectare Arenal-Tilaran Conservation Area, created in the late 1990s as the result of Canada-Costa Rica debt-for-nature swaps. Rather than reducing poverty and creating equality, development in and around the conservation area has dispossessed and disenfranchised subsistence farmers, expropriating their land, water, knowledge, and labour.

Drawing on a decade of fieldwork in these communities, Isla exposes the duplicity of a neoliberal model in which the environment is converted into commercial assets such as carbon credits, intellectual property, cash crops, open-pit mining, and eco-tourism, few of whose benefits flow to the local population.