The Grapevine of the Black South: The Scott Newspaper Syndicate in the Generation before the Civil Rights Movement

در تابستان 1928، ویلیام الکساندر اسکات یک هفته نامه کوچک چهار صفحه ای را با کمک برادرش کورنلیوس آغاز کرد. در سال 1930 آتلانتا ورلد او به صورت نیمه هفتگی درآمد و سال بعد W. A. ​​شروع به اجرای چشم انداز خود برای یک روزنامه بزرگ زنجیره ای مستقر در آتلانتا کرد: سندیکای روزنامه جنوبی که بعداً سندیکای روزنامه اسکات نامیده شد . در آوریل 1931 جهانبه سه هفته نامه تبدیل شد و دامنه آن فراتر از جنوب حرکت کرد.

با انگور سیاه جنوب توماس آیلو اولین تاریخ انتقادی این سندیکای روزنامه‌ای با نفوذ را از ریشه‌های آن در دهه 1930 تا پایان آن در دهه 1950 ارائه می‌کند. در دوران اوج خود، بیش از 240 روزنامه با سندیکا مرتبط بود، که آن را به یکی از بزرگترین ارگان مطبوعات سیاه در طول دوره منتهی به دوران کلاسیک حقوق مدنی (1955-1968) تبدیل کرد.

در در نسل بعدی، سندیکا به رسمیت بخشیدن به دانش در میان جمعیت آفریقایی آمریکایی در جنوب کمک کرد. همانطور که جنبش حقوق مدنی در سراسر منطقه منفجر شد، سیاه‌پوستان جنوبی در این مبارزه هویتی جمعی یافتند که بر اساس اشتراک اخبار و تفسیر بعدی آن اخبار بنا شده بود. یا همانطور که گونار میردال توضیح داد، مطبوعات «آژانس اصلی کنترل گروه بودند. این [به] فرد می‌گفت که چگونه باید به‌عنوان یک سیاهپوست آمریکایی فکر و احساس کند و با اشاره به اینکه همه سیاه‌پوستان دیگر به این شیوه فکر و احساس می‌کنند، قدرت پیشنهادی فوق‌العاده‌ای ایجاد کرد.» این یک تجانس کامل در تفکر جنوب سیاهپوست ایجاد نکرد، اما مجموعه مشابهی از ابزارها را در اختیار متفکران قرار داد تا از آنها استفاده کنند.

In the summer of 1928, William Alexander Scott began a small four-page weekly with the help of his brother Cornelius. In 1930 his Atlanta World became a semiweekly, and the following year W. A. began to implement his vision for a massive newspaper chain based out of Atlanta: the Southern Newspaper Syndicate, later dubbed the Scott Newspaper Syndicate. In April 1931 the World had become a triweekly, and its reach began drifting beyond the South.

With The Grapevine of the Black South, Thomas Aiello offers the first critical history of this influential newspaper syndicate, from its roots in the 1930s through its end in the 1950s. At its heyday, more than 240 papers were associated with the Syndicate, making it one of the biggest organs of the black press during the period leading up to the classic civil rights era (1955–68).

In the generation that followed, the Syndicate helped formalize knowledge among the African American population in the South. As the civil rights movement exploded throughout the region, black southerners found a collective identity in that struggle built on the commonality of the news and the subsequent interpretation of that news. Or as Gunnar Myrdal explained, the press was “the chief agency of group control. It [told] the individual how he should think and feel as an American Negro and create[d] a tremendous power of suggestion by implying that all other Negroes think and feel in this manner.” It didn’t create a complete homogeneity in black southern thinking, but it gave thinkers a similar set of tools from which to draw.