The Gestalt Shift in Conan Doyle's Sherlock Holmes Stories

این کتاب چهار رمان و پنجاه و شش داستان نوشته شده توسط سر آرتور کانن دویل را که ماجراها و اکتشافات شرلوک هلمز را شرح می‌دهند، تحلیل می‌کند. مایکل جی کرو پیشنهاد می‌کند که تقریباً تمام داستان‌های هولمز الگویی را به نمایش می‌گذارند که به عنوان یک تغییر گشتالت شناخته می‌شود، که در آن ناگهان تلاش‌های هولمز دیدگاه جدیدی را در مورد پرونده نشان می‌دهد، معمولاً مجرم (ها) را شناسایی می‌کند و پرونده را حل می‌کند. کرو با تکیه بر ایده های ارائه شده توسط توماس اس. کوهن در معروف ساختار انقلاب های علمی (1962)، استدلال می کند که مشابه روشی که کوهن ایده تغییر گشتالت را در تاریخ علم به کار برد، این نیز رویکرد را می توان برای آشکار ساختن ساختار داستان های هلمز و احتمالاً در برخی حوزه های دیگر داستان به کار برد.

This book analyzes the four novels and fifty-six stories written by Sir Arthur Conan Doyle describing the adventures and discoveries of Sherlock Holmes. Michael J. Crowe suggests that nearly all the Holmes stories exhibit the pattern known as a Gestalt shift, in which suddenly Holmes’s efforts reveal a new perspective on the case, typically identifying the culprit(s) and resolving the case. Drawing on ideas presented by Thomas S. Kuhn in his famous Structure of Scientific Revolutions (1962), Crowe argues that similar to the way that Kuhn applied the idea of a Gestalt shift to the history of science, this approach can be used to reveal the structure of the Holmes stories and possibly be applied to some other areas of fiction.