The geometry of modernism : the vorticist idiom in Lewis, Pound, H.D., and Yeats

در خطاب به ادبیات و هنرهای تجسمی مدرنیسم انگلیسی-آمریکایی، هندسه مدرنیسم تحولی حیاتی از سال‌های اولیه مدرنیسم را بازیابی می‌کند که تاکنون مورد توجه انتقادی پایدار کمی قرار گرفته است: اصطلاح متمایز ساخته شده از فرم‌های هندسی و استعاره‌های ایجاد شده در جنبش مدرنیستی اولیه ورتیسیسم، که در سال 1914 در لندن شکل گرفت. مجموعه‌ای از انگیزه‌ها که لوئیس در ابتدا واژگان هندسی ورتیسیسم را از آن‌ها جعل کرد – و سپس چگونه پاوند، اچ‌دی، و ییتس بعداً به آن و ارزش‌هایی که رمزگذاری کرد، پاسخ دادند و واژگان هندسی و مفروضات و ایده‌آل‌های همراه آن را به شکلی تبدیل‌شده به‌کار گرفتند. هیکمن با قرار دادن پیدایش و تخصیص اصطلاح هندسی در بافت تاریخی به بررسی این موضوع می پردازد که چگونه علیرغم مختصر بودن آن به عنوان یک جنبش، ورتیسیسم در واقع تأثیر قابل توجهی بر آثار مدرنیستی سال های بین سال های بین دو سال داشت. جنگ‌ها، به این دلیل که اصطلاح هندسی آن نویسندگان مدرنیست را قادر می‌سازد تا پاسخ‌های خود را به بحران‌های شخصی و سیاسی دهه‌های 1930 و 1940 بیان کنند. هندسه مدرنیسم بر اساس تحقیقات آرشیوی گسترده و همچنین بررسی چندین متون ناشناخته محیط مدرنیسم، میراث این دوره حیاتی را روشن و غنی می کند.

Addressing both the literature and the visual arts of Anglo-American modernism, The Geometry of Modernism recovers a crucial development of modernism's early years that until now has received little sustained critical attention: the distinctive idiom composed of geometric forms and metaphors generated within the early modernist movement of Vorticism, formed in London in 1914. Focusing on the work of Wyndham Lewis, leader of the Vorticist movement, as well as Ezra Pound, H.D., and William Butler Yeats, Hickman examines the complex of motives out of which Lewis initially forged the geometric lexicon of Vorticism—and then how Pound, H.D., and Yeats later responded to it and the values that it encoded, enlisting both the geometric vocabulary and its attendant assumptions and ideals, in transmuted form, in their later modernist work.

Placing the genesis and appropriation of the geometric idiom in historical context, Hickman explores how despite its brevity as a movement, Vorticism in fact exerted considerable impact on modernist work of the years between the wars, in that its geometric idiom enabled modernist writers to articulate their responses to both personal and political crises of the 1930s and 1940s. Informed by extensive archival research as well as treatment of several of the least-known texts of the modernist milieu, The Geometry of Modernism clarifies and enriches the legacy of this vital period.