The Geography of Ethnic Violence: Identity, Interests, and the Indivisibility of Territory

جغرافیای خشونت قومی اولین کتاب در میان چندین کتاب ممتاز در مورد خشونت قومی است که نقش حیاتی قلمرو را در توضیح چنین درگیری ها روشن می کند. مونیکا تافت تئوری خشونت قومی را معرفی و آزمایش می‌کند، نظریه‌ای که توضیح کلی قانع‌کننده‌ای نه تنها در مورد بیشتر خشونت‌های قومی، جنگ‌های داخلی و تروریسم، بلکه بسیاری از جنگ‌های بین‌دولتی نیز ارائه می‌دهد. این درک می تواند ابتکارات سیاستی جدید با پتانسیل واقعی را تقویت کند تا خشونت قومی را یا کمتر محتمل یا کمتر مخرب کند. همچنین می‌تواند سیاست‌گذاران را به راه‌حل‌هایی هدایت کند که پایدار باشند.

این کتاب ترکیبی قدرتمند از سیاست‌های تطبیقی ​​و نظریه‌های روابط بین‌الملل، و همچنین ترکیبی چشمگیر از روش‌های مطالعه موردی آماری و تاریخی را ارائه می‌دهد. با ترکیب ماهرانه تجزیه و تحلیل آماری تعداد زیادی از درگیری های قومی با مقایسه متمرکز موارد تاریخی خشونت قومی و خشونت پرهیز - از جمله چهار درگیری اصلی در اتحاد جماهیر شوروی سابق - به تعادل نادری از کاربرد عمومی و بینش عمیق دست می یابد.

تافت نتیجه می گیرد که تنها با درک چگونگی تعامل مشروعیت و قدرت می توانیم امیدوار باشیم که بفهمیم چرا برخی از درگیری های قومی به خشونت تبدیل می شوند در حالی که برخی دیگر نه. گروه‌های متمرکزی که از وطن خود تعریف شده دفاع می‌کنند، اغلب تا سر حد مرگ می‌جنگند، در حالی که گروه‌های پراکنده یا شهرنشین تقریباً هرگز برای جبران نارضایتی‌های خود خطر خشونت را تهدید نمی‌کنند. این کتاب که به وضوح نوشته شده است و به دقت مستند شده است، سهم عمده‌ای را در یک بحث جاری نشان می‌دهد که طیفی از رشته‌ها از جمله روابط بین‌الملل، سیاست تطبیقی، جامعه‌شناسی و تاریخ را در بر می‌گیرد.

The Geography of Ethnic Violence is the first among numerous distinguished books on ethnic violence to clarify the vital role of territory in explaining such conflict. Monica Toft introduces and tests a theory of ethnic violence, one that provides a compelling general explanation of not only most ethnic violence, civil wars, and terrorism but many interstate wars as well. This understanding can foster new policy initiatives with real potential to make ethnic violence either less likely or less destructive. It can also guide policymakers to solutions that endure.

The book offers a distinctively powerful synthesis of comparative politics and international relations theories, as well as a striking blend of statistical and historical case study methodologies. By skillfully combining a statistical analysis of a large number of ethnic conflicts with a focused comparison of historical cases of ethnic violence and nonviolence--including four major conflicts in the former Soviet Union--it achieves a rare balance of general applicability and deep insight.

Toft concludes that only by understanding how legitimacy and power interact can we hope to learn why some ethnic conflicts turn violent while others do not. Concentrated groups defending a self-defined homeland often fight to the death, while dispersed or urbanized groups almost never risk violence to redress their grievances. Clearly written and rigorously documented, this book represents a major contribution to an ongoing debate that spans a range of disciplines including international relations, comparative politics, sociology, and history.