The Future of Just War: New Critical Essays

بورس تحصیلی Just War با بحران ها و موقعیت های معاصر سازگار شده است. اما انطباق آن بحث و گفتگو را رد کرده است - روش و وسیله ای برای پیشبرد تفکر آن. اکنون سنت جنگ عدالت در خطر به حاشیه رانده شدن است. این نگرانی ممکن است بیجا به نظر برسد، زیرا ادبیات Just War در حال افزایش است، با این حال این ادبیات همچنان به مفهوم سازی های سنتی از Just War متصل است. Caron E. Gentry و Amy E. Eckert استدلال می‌کنند که سنت برای مقابله با بازیگران فرعی در قلمرو اقتدار قانونی، شرکت‌های نظامی خصوصی و تفاوت اخلاقی مشکوک بین استفاده از سلاح‌های متعارف و هسته‌ای باید به روز شود. علاوه بر این، از آنجایی که سیاست گذاران و محققان اخیر تلاش کرده اند تا معیارهای جنگ عادلانه را قانونی جلوه دهند، توانایی سنت را برای استنباط و تطبیق با موقعیت همزمان آن تضعیف کرده اند.

مقالات در آینده عدالت جنگ به دنبال جهت دهی مجدد سنت حول نگرانی های اصلی آن در جلوگیری از استفاده ناعادلانه از زور توسط دولت ها و محدود کردن آسیب های وارد شده به جمعیت های آسیب پذیر مانند غیرنظامیان غیرنظامی است. پیگیری این چالش ها هم شامل بازپس گیری اصول سنتی جنگ عدالت از سوی کسانی است که آن را به سمت سهل انگاری بیشتر در رابطه با جنگ سوق می دهند و هم به کارگیری اصول جنگ عدالت در مسائل نوظهور، مانند استفاده رو به رشد رباتیک در جنگ. یا خصوصی سازی زور. این مقالات با این ایده که سنت بیشتر در مورد استفاده دقیق از اصول جنگ عادلانه است تا رضایت از فهرستی از معیارهایی که باید قبل از شروع جنگ «عادلانه» در خدمت منافع ملی برآورده شوند، مشارکت دارند.

Just War scholarship has adapted to contemporary crises and situations. But its adaptation has spurned debate and conversation—a method and means of pushing its thinking forward. Now the Just War tradition risks becoming marginalized. This concern may seem out of place as Just War literature is proliferating, yet this literature remains welded to traditional conceptualizations of Just War. Caron E. Gentry and Amy E. Eckert argue that the tradition needs to be updated to deal with substate actors within the realm of legitimate authority, private military companies, and the questionable moral difference between the use of conventional and nuclear weapons. Additionally, as recent policy makers and scholars have tried to make the Just War criteria legalistic, they have weakened the tradition’s ability to draw from and adjust to its contemporaneous setting.

The essays in The Future of Just War seek to reorient the tradition around its core concerns of preventing the unjust use of force by states and limiting the harm inflicted on vulnerable populations such as civilian noncombatants. The pursuit of these challenges involves both a reclaiming of traditional Just War principles from those who would push it toward greater permissiveness with respect to war, as well as the application of Just War principles to emerging issues, such as the growing use of robotics in war or the privatization of force. These essays share a commitment to the idea that the tradition is more about a rigorous application of Just War principles than the satisfaction of a checklist of criteria to be met before waging “just” war in the service of national interest.