دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب The Foie Gras Wars: How a 5,000-Year-Old Delicacy Inspired the World's Fiercest Food Fight
دانلود کتاب جنگ فوی گراس: چگونه یک غذای لذیذ 5000 ساله الهام بخش شدیدترین مبارزه غذایی جهان شد
مشخصات کتاب
The Foie Gras Wars: How a 5,000-Year-Old Delicacy Inspired the World's Fiercest Food Fight
ویرایش:
نویسندگان: Caro Mark
سری:
ISBN (شابک) : 9781439158388, 143915838X
ناشر: Simon and Schuster
سال نشر: 2009
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 389 کیلوبایت
قیمت کتاب (تومان) : 48,000
کلمات کلیدی مربوط به کتاب جنگ فوی گراس: چگونه یک غذای لذیذ 5000 ساله الهام بخش شدیدترین مبارزه غذایی جهان شد: فوی گراس، ترجیحات غذایی، غذاهای با منشاء حیوانی
در صورت تبدیل فایل کتاب The Foie Gras Wars: How a 5,000-Year-Old Delicacy Inspired the World's Fiercest Food Fight به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب جنگ فوی گراس: چگونه یک غذای لذیذ 5000 ساله الهام بخش شدیدترین مبارزه غذایی جهان شد نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب جنگ فوی گراس: چگونه یک غذای لذیذ 5000 ساله الهام بخش شدیدترین مبارزه غذایی جهان شد
سرآشپز بانفوذ چارلی تروتر با اعلام اینکه سرو کردن جگرهای چاق شده اردک ها و غازهای اجباری را در رستوران مشهور خود متوقف کرده است، نارنجکی را در یک دعوای خوراکی پرتاب کرد و جنگ فوی گراس شروع شد. او گفت که اصلاح منوی اخلاقی او صرفاً برای بالا بردن هوشیاری بوده است، اما وقتی او همچنین به مارک کارو، خبرنگار شیکاگو تریبون پیشنهاد کرد که یک جگر سرآشپز چهار ستاره رقیب به عنوان \"یک غذای کوچک\" خورده شود؟ واکنش به داستان بعدی کارو در صفحه اول انفجاری بود، زیرا زادگاه بزرگ تروتر برای ممنوع کردن غذای لذیذ باستانی معروف به فوای گراس حرکت کرد، در حالی که مجموعه‌ای بین‌المللی از فعالان، کشاورزان، سرآشپزها و سیاستمداران به شدت و گاه به شدت در مورد اینکه آیا پرندگان به خاطر چاق کردن پرندگان را چاق می‌کردند درگیر شدند. کارو می‌نویسد: «یک غذا با نام فرانسوی خنده‌دار بخورید، اردک اضافه کنید، سرآشپزهای مشهور جگر یکدیگر را بخورند، و این یک سرگرمی است». با این حال، به همان اندازه که مبارزه بر سر اندام های متورم پرندگان آبزی ممکن است بیهوده به نظر برسد، این مناقشه حتی در میان کسانی که هرگز طعم این مواد را نچشیده بودند، ضربه جدی زد. کارو با گزارش از خط مقدم این بحث پرشور غذاخوری، به بررسی سوالاتی می‌پردازد که ما اغلب از آنها اجتناب می‌کنیم: میزان رنج قابل قبولی برای حیوانی که در بشقاب ما می‌پیچد چقدر است؟ آیا اردکی که قبل از تحمل چند هفته تغذیه اجباری دوره‌ای، دوازده هفته راحت زندگی می‌کند، بدتر از جوجه‌های گوشتی سوپرمارکتی است که در طول شش تا هفت هفته زندگی خود روی زمین هرگز روشنایی روز را نمی‌بیند؟ چرا در حالی که تعداد زیادی مرغ، خوک و گاو در مزارع کارخانه فرآوری می شوند، جنبش حقوق حیوانات چنین غذای کمیاب را انتخاب می کند؟ سپس دوباره، چگونه رفتار با حیوانات دیگر می تواند عمل تغذیه اردک را از طریق لوله ای فلزی در گلویش توجیه کند؟ کارو در تلاش بی امان و در عین حال شوخ طبعانه اش برای وضوح، ما را به خیابان هایی می برد که فعالان از شاخ های گاو و رنگ استفاده می کنند. سوپرچسب و/یا دعوی به عنوان سلاح آنها. اتاق های دولتی که در آن سیاستمداران منافع اردک ها را با منافع خود می سنجند. رستوران‌ها و کلوپ‌های غذاخوری غیرقانونی که در آنها آماده‌سازی غذاهای تند با لیپاپ‌ها همزیستی دارد. و مزارع ایالات متحده و فرانسه که گردانندگان آنها معتقدند که آنها سنت را گرامی می دارند، نه از حیوانات سوء استفاده می کنند. آیا فوا گراس می تواند بعد از 5000 سال زنده بماند؟ آیا ما در آستانه عصر روشن تر خوردن هستیم؟ آیا هر دو پاسخ می تواند مثبت باشد؟ اشتهای ما در تعادل است.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
In announcing that he had stopped serving the fattened livers of force-fed ducks and geese at his world-renowned restaurant, influential chef Charlie Trotter heaved a grenade into a simmering food fight, and the Foie Gras Wars erupted. He said his morally minded menu revision was meant merely to raise consciousness, but what was he thinking when he also suggested -- to Chicago Tribune reporter Mark Caro -- that a rival four-star chef 's liver be eaten as "a little treat"? The reaction to Caro's subsequent front-page story was explosive, as Trotter's sizable hometown moved to ban the ancient delicacy known as foie gras while an international array of activists, farmers, chefs and politicians clashed forcefully and sometimes violently over whether fattening birds for the sake of scrumptious livers amounts to ethical agriculture or torture."Take a dish with a funny French name, add ducks, top it all off with celebrity chefs eating each other's livers, and that's entertainment," Caro writes. Yet as absurd as battling over bloated waterfowl organs might seem, the controversy struck a serious chord even among those who had never tasted the stuff. Reporting from the front lines of this passionate dining debate, Caro explores the questions we too often avoid: What is an acceptable amount of suffering for an animal that winds up on our plate? Is a duck that lives comfortably for twelve weeks before enduring a few weeks of periodic force-feedings worse off than a supermarket broiler chicken that never sees the light of day over its six to seven weeks on earth? Why is the animal-rights movement picking on such a rarefied dish when so many more chickens, pigs and cows are being processed on factory farms? Then again, how could the treatment of other animals possibly justify the practice of feeding a duck through a metal tube down its throat?In his relentless yet good-humored pursuit of clarity, Caro takes us to the streets where activists use bullhorns, spray paint, Superglue and/or lawsuits as their weapons; the government chambers where politicians weigh the ducks' interests against their own; the restaurants and outlaw dining clubs where haute cuisine preparations coexist with Foie-lipops; and the U.S. and French farms whose operators maintain that they are honoring tradition, not abusing animals. Can foie gras survive after 5,000 years? Are we on the verge of a more enlightened era of eating? Can both answers be yes? Our appetites hang in the balance.
