The Feminist Uncanny in Theory and Art Practice

عجیب فمینیستی در تئوری و عمل هنری مفهوم بسیار مورد بحث، عمیقاً ناقص و در عین حال تأثیرگذار امر غیرعادی را از دریچه نظریه فمینیستی و عمل هنر معاصر بررسی می کند. نه صرفاً یک استراتژی خرابکارانه، بلکه رمزی از گفتگوی پربار اما پربار بین فمینیسم و ​​روانکاوی، غیرعادی وسیله ای ایده آل برای ترتیباتی می سازد که با دوسوگرائی مشخص شده است و به عنوان یک یادآوری دائمی عمل می کند که فمینیسم و ​​روانکاوی هرگز کاملاً در خانه یکدیگر نیستند.

عجیب فمینیستیبا ترسیم غیرعادی بودن زنانگی در متون روانکاوانه بنیادی ارنست جنتش، زیگموند فروید، ژاک لاکان و ملادن دولار آغاز می شود و به طور متناوب طیفی از پاسخ ها و تخصیص های فمینیستی را معرفی می کند. توسط هلن سیکسوس، جولیا کریستوا و سارا کوفمن و دیگران. این کتاب همچنین تفاسیر سازمان‌یافته موضوعی از آثار هنری و شیوه‌های معروف فمینیسم را ارائه می‌کند، از جمله میهمانی شام جودی شیکاگو، لحاف‌های داستانی Faith Ringgold و "paraconceptualism" سوزان هیلر، و همچنین شیوه‌های کمتر شناخته شده، مانند به عنوان هنر پستی زنان حتی (فمینیستو) و فتومونتاژهای مود سولتر. استعاره های مرده (واژگانی شده)، خانواده نامطلوب، هویت و (بی)هویت، و تنش بین داستان های خانوادگی و تاریخ هنر در و از منظر شیوه های مختلف هنری و انتقادی مورد بررسی قرار می گیرند و جنبه های مختلف غیرعادی فمینیستی را نشان می دهند.

از طریق یک بررسی انتقادی «حزبی» و در عین حال جامع از مفهوم شگفت‌انگیز غیرعادی، غیرقابل‌طبیعی فمینیستی در تئوری و عمل هنری مفهوم جدیدی را پیشنهاد می‌کند، نامتعارف فمینیستی، که آن را به عنوان یکی از آنها تأیید می‌کند. ماندگارترین میراث نهضت آزادی زنان در تئوری و عمل هنر معاصر.

The Feminist Uncanny in Theory and Art Practice investigates the widely debated, deeply flawed yet influential concept of the uncanny through the lens of feminist theory and contemporary art practice. Not merely a subversive strategy but a cipher of the fraught but fertile dialogue between feminism and psychoanalysis, the uncanny makes an ideal vehicle for an arrangement marked by ambivalence and acts as a constant reminder that feminism and psychoanalysis are never quite at home with one another.

The Feminist Uncanny begins by charting the uncanniness of femininity in foundational psychoanalytic texts by Ernst Jentsch, Sigmund Freud, Jacques Lacan and Mladen Dolar, and contextually introduces a range of feminist responses and appropriations by Hélène Cixous, Julia Kristeva and Sarah Kofman, among others. The book also offers thematically organised interpretations of famous artworks and practices informed by feminism, including Judy Chicago's Dinner Party, Faith Ringgold's story quilts and Susan Hiller's 'paraconceptualism', as well as less well-known practice, such as the Women's Postal Art Even (Feministo) and the photomontages of Maud Sulter. Dead (lexicalised) metaphors, unhomely domesticity, identity and (dis)identification, and the tension between family stories and art's histories are examined in and from the perspective of different artistic and critical practices, illustrating different aspects of the feminist uncanny.

Through a 'partisan' yet comprehensive critical review of the fascinating concept of the uncanny, The Feminist Uncanny in Theory and Art Practice proposes a new concept, the feminist uncanny, which it upholds as one of the most enduring legacies of the Women's Liberation Movement in contemporary art theory and practice.