The Explosion of Space: Architecture and the Filmic Imaginary

دسته بندی: سینما
ویرایش:  
نویسندگان: Widler A.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 17 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 1 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 43,000

مقاله منتشر شده در «مجمع» — 1993 — شماره 21 (اوت) — صفحات 44-59. از اواخر قرن نوزدهم، فیلم یک آزمایشگاهی برای تعریف مدرنیسم در تئوری و تکنیک. به عنوان هنر مدرنیستی درجه یک، همچنین به عنوان نقطه عزیمت برای بازتعریف هنرهای دیگر عمل کرده است، الگویی که به وسیله آن می توان شیوه های مختلف تئاتر، عکاسی، ادبیات و نقاشی را از یکدیگر متمایز کرد. با این حال، از میان همه هنرها، این معماری است که لیاس ممتازترین و دشوارترین رابطه را با فیلم داشت. یک الگوی آشکار برای آزمایش فضایی، فیلم نیز به دلیل تأثیرات مخرب آن بر تصویر معماری مورد انتقاد قرار گرفته است. در لحظه‌ای که علاقه به فیلم در بسیاری از آثار معماری آوانگارد، از تداعی‌های تحت اللفظی
برنارد چومی در رونوشت‌های منهتن و پروژه‌های La Villette تا کارهای تئوریک بیشتر در مورد روابط فضا با بازنمایی بصری، دوباره ظهور کرده است. مسئله پیچیده نقش معماری فیلم دوباره در دستور کار قرار گرفته است. و بیشتر از آن، زیرا در جستجوی راه‌هایی برای نمایش حرکت و جانشینی زمانی در معماری، طراحان «دیکانستراکتیویست» به طور طبیعی به تصاویر جعل‌شده توسط اولین، سازنده‌گرا، آوانگارد روی آورده‌اند - تصاویری که خود عمیقاً توسط تأثیر مشخص شده‌اند. از تکنیک های جدید فیلم در تجسم جدید خود، چنین تصاویر سازنده و اکسپرسیونیستی.

Article published in the «Assemblage » — 1993 — No. 21 (Aug.) — pp. 44-59. Since the late nineteenth century, film has provided a laboratory for the definition of modernism in theory and technique. As the modernist art par excellence, it has also served as a point of departure for the redefinition of the other arts, a paradigm by which the different practices of theater, photography, literature, and painting might be distinguished from each other. Of all the arts, however, it is architecture that lias had the most privileged and difficult relationship to film. An obvious role model for spatial experimentation, film has also been criticized for its deleterious effects on the architectural image. At a moment when interest in film has reemerged in much avant-garde architectural work, from the literal evocations of
Bernard Tschumi in his Manhattan Transcripts and projects for La Villette to more theoretical work on the relations of space to visual representation, the complex question of film's architectural role is again on the agenda. And the more so, because in the search for ways to represent movement and temporal succession in architecture, "deconstructivist" designers have turned naturally to the images forged by the first, constructivist, avant-garde — images themselves deeply marked by the impact of the new filmic techniques. In their new incarnation, such constructivist and expressionist images.