The Experience of Architecture

تجربه چرخاندن دستگیره در، باز کردن دری از یک فضا برای هدایت به فضای دیگر، چه تأثیری بر ما دارد؟ جای تعجب نیست که در، یکی از اساسی ترین اشکال معماری، چنین غنای استعاری دارد. اما حتی در سطح کاملاً فیزیکی انسان، لمس سرد یک دسته برنجی یا چرخش صفحه کشویی باعث واکنش عاطفی می شود، گاهی اوقات متواضعانه، گاهی اوقات عمیق. هدف این کتاب درک این است که چگونه این اعمال روزمره در فضا تحت تأثیر فرم معماری قرار می‌گیرند، مفهومی که درک آن برای همه معماران حیاتی است تا ساختمان‌های ما چیزی فراتر از یک شرکت تجاری یا زیبایی‌شناختی باشند. این بررسی می‌کند که چگونه عناصر و حجم‌های خاص ساخته‌شده، برگرفته از مجموعه وسیعی از ساختمان‌ها و تنظیمات در سراسر جهان، می‌توانند قدرت تصمیم‌گیری ما را حفظ یا انکار کنند.

How does the experience of turning a door handle, opening a door from one space to lead into another, affect us? It is no wonder that the door, one of the most elemental architectural forms, has such metaphorical richness. But even on a purely physical human level, the cold touch of a brass handle or the swish of a sliding screen gives rise to an emotional reaction, sometimes modest, occasionally profound. This book aims to understand how these everyday acts in space are influenced by architectural form, a concept that is vital for all architects to grasp if our buildings are to be anything more than a commercial or aesthetic enterprise. It considers how specific built elements and volumes, taken from a wide array of buildings and settings around the world, can sustain or deny our powers of decision.