The Exile of Britney Spears: A Tale of 21st-Century Consumption

از آنجایی که پایداری و مسئولیت پذیری زیست محیطی به بخشی از گفتگوهای فرهنگی روزمره ما تبدیل می شود، در نهایت مجبور می شویم بپذیریم که آنچه مصرف می کنیم مهم است. چیزی که ما متوجه نمی شویم این است که ما به طور ناخودآگاه، به طور مستمر، و گاهی اوقات با خشونت بسیار بیشتر از غذا مصرف می کنیم - از جمله افراد مشهور. تبعید بریتنی اسپیرز ستاره پاپ همه جا حاضر عنوان خود را به عنوان نمونه اصلی خود می گیرد و توضیح می دهد که ما بریتنی اسپیرز را در فرآیندی منحصر به فرد از ویژگی های فرهنگ عامه آمریکا مصرف کرده، هضم کرده و حذف کرده ایم. در گزارش تحریک‌آمیز کریستوفر اسمیت از پیامدهای جامعه‌شناختی، زیبایی‌شناختی و سیاسی این آدم‌خواری میانجی‌شده جدید، او ایده تبعید را به‌عنوان استعاره جدیدی برای نتیجه مصرف عمومی ارائه می‌کند. او با بررسی ماتریس روانی، شخصی و اجتماعی ظهور و سقوط بریتنی، روند تبعید اجتناب‌ناپذیر او را از ذائقه و علاقه جهانی ترسیم می‌کند.

As sustainability and eco-responsibility become a part of our everyday cultural conversation, we’re finally being forced to acknowledge that what we consume matters. What we fail to realize is that we unconsciously, continually, and at times violently consume much more than just food—including celebrities. The Exile of Britney Spears takes the ubiquitous pop star of its title as its primary example, explaining that we have consumed, digested, and eliminated Britney Spears in a process uniquely characteristic of American popular culture. In Christopher Smit’s provocative account of the sociological, aesthetic, and political outcomes of this new mediated cannibalism, he offers the idea of exile as a new metaphor for the outcome of popular consumption. By investigating the psychological, personal, and social matrix of Britney’s rise and fall, he outlines the process of her inevitable exile from global taste and favor.