The Employee: A Political History

در عصر کنونی کار موقت، دورکاری و برون‌سپاری، میلیون‌ها کارگر در ایالات متحده خود را از مقوله «کارمند» کنار گذاشته‌اند - تمایزی حیاتی که در غیر این صورت امکان تشکیل اتحادیه و چانه‌زنی جمعی را فراهم می‌آورد. ژان کریستین وینل با ردیابی تاریخچه این اصطلاح از زمان ورود آن به فرهنگ عمومی در قرن نوزدهم، نشان می دهد که تعریف حقوقی «کارمند» همیشه از نظر سیاسی مورد مناقشه بوده و عمیقاً تحت تأثیر ادعاهای رقابتی از جانب تجارت و تجارت بوده است. کار یدی. قانون کار آمریکا که در دنیای غرب منحصربه‌فرد است، بر این مفهوم استوار است که «هیچ‌کس نمی‌تواند به دو ارباب خدمت کند»—کارگران به کارفرمای خود وفاداری دارند، که در بسیاری از موارد با عضویت در اتحادیه ناسازگار است.

کارمند: تاریخچه سیاسی این استثنای آمریکایی را از استانداردهای بین المللی حقوق و آزادی در محل کار تاریخی می کند و بخش کمی شناخته شده از مبارزه تجاری علیه نیو دیل را آشکار می کند. در اوایل، مترقی‌ها و لیبرال‌ها یک رژیم کارگری را ایجاد کردند که با هدف احیای روابط دوستانه بین کارفرما و کارمند، تلاش می‌کرد تا حد امکان کارگران را در دسته دوم قرار دهد. اما در دهه 1940، این زبان هماهنگی اجتماعی با مقاومت فزاینده ای از سوی بازرگانان روبرو شد، که منافع خود را در کنگره و دادگاه های فدرال تحت فشار قرار دادند و برای تعریفی محدودتر از «کارمند» که گروه هایی مانند سرکارگرها، سرپرستان و سرپرستان را حذف می کرد، فشار می آوردند. کارگران دانش تاریخ فرهنگی و سیاسی تجارت و قانون آمریکا، کارمند، روشنی تاریخی بر مبارزات معاصر برای دموکراسی اقتصادی و قدرت سیاسی در محل کار می اندازد.

In the present age of temp work, telecommuting, and outsourcing, millions of workers in the United States find themselves excluded from the category of "employee"—a crucial distinction that would otherwise permit unionization and collective bargaining. Tracing the history of the term since its entry into the public lexicon in the nineteenth century, Jean-Christian Vinel demonstrates that the legal definition of "employee" has always been politically contested and deeply affected by competing claims on the part of business and labor. Unique in the Western world, American labor law is premised on the notion that "no man can serve two masters"—workers owe loyalty to their employer, which in many cases is incompatible with union membership.

The Employee: A Political History historicizes this American exception to international standards of rights and liberties at work, revealing a little known part of the business struggle against the New Deal. Early on, progressives and liberals developed a labor regime that, intending to restore amicable relations between employer and employee, sought to include as many workers as possible in the latter category. But in the 1940s this language of social harmony met with increasing resistance from businessmen, who pressed their interests in Congress and the federal courts, pushing for an ever-narrower definition of "employee" that excluded groups such as foremen, supervisors, and knowledge workers. A cultural and political history of American business and law, The Employee sheds historical light on contemporary struggles for economic democracy and political power in the workplace.