The Emotional Brain: Physiology, Neuroanatomy, Psychology, and Emotion

این کتاب به نتایج مطالعات تجربی و نظری درباره احساساتی می‌پردازد که من و همکارانم در دو دهه گذشته انجام داده‌ایم. علاقه به روانشناسی احساسات ما را بر آن داشت تا تحلیلی از میراث خلاق K.S. Stanislavsky انجام دهیم. نتیجه این تحلیل کتاب روش K.s. استانیس زاوسکی و فیزیو زوگی احساسات، نوشته شده در 1955-1956 و انتشار آکادمی علوم اتحاد جماهیر شوروی در سال 1962. من از اولین خواننده و منتقد این نسخه، لئون آبگاروویچ اوربلی، سپاسگزارم. در سال 1960، پس از انتقال به انستیتوی فعالیت های عصبی عالی و فیزیولوژی عصبی آکادمی علوم اتحاد جماهیر شوروی، این فرصت را داشتم که آزمایش هایی را در مورد مسائلی که برای مدت طولانی برایم جالب بود انجام دهم. در ارتباط نزدیک علمی با پیتر میخائیلوویچ ارشوف، کارگردان و معلم تئاتر، مطالعه سیستماتیکی را در مورد تغییرات داوطلبانه و الکتروفیزیولوژیک بازیگران در طول تولید داوطلبانه حالات عاطفی مختلف آغاز کردم. در اینجا نسبتاً سریع متقاعد شدیم که ثمربخشی چنین مطالعاتی بر فقدان هر نوع نظریه توسعه یافته، سیستماتیک و سالم در مورد احساسات انسان و پستانداران برتر استوار است. ما مشکلات خود را فقط با یک مثال نشان خواهیم داد. ما اغلب در مورد به اصطلاح \"حافظه احساسی.

This book deals with the results of theoretical and ex­ perimental studies of the emotions which my colleagues and I carried out over the last two decades. An interest in the psychology of emotions prompted us to undertake an analysis of the creative legacy of K. S. Stanislavsky. A result of this analysis was the book, The Method of K. s. StanisZavsky and the PhysioZogy of Emotions, written in 1955-1956 and published by the Academy of Sciences of the USSR in 1962. I am grateful to the first reader and critic of the manuscript, Leon Abgarovich Orbeli. In 1960, having transferred to the Institute of Higher Nervous Activ­ ity and Neurophysiology of the Academy of Sciences of the USSR, I had the opportunity to conduct experiments on prob­ lems that had interested me for a long time. In close scien­ tific association with Peter Mikhailovich Ershov, director and teacher of theater, I began a systematic study of the in­ voluntary and electrophysiological shifts in actors during voluntary production of various emotional states. Here comparatively quickly we became convinced that the fruitfulness of such studies rests on an absence of any kind of developed, systematic, and sound generaZ theory of the emotions of man and the higher mammals. We will illustrate our difficulties if only with one example. We had frequently read of the so-called "emotional memory.