The Egyptian Hermes: A Historical Approach to the Late Pagan Mind

حکیم، دانشمند و جادوگر، هرمس تریسمگیستوس، فرهنگ قهرمان مصر هلنیستی و رومی بود. انسانی (به گفته برخی) که تقریباً در زمان موسی زندگی می کرد، اما اکنون مسلماً یک خداست، تألیف کتاب های متعددی در زمینه جادو و ماوراء طبیعی، کیمیاگری، طالع بینی، الهیات و فلسفه به او نسبت داده می شود. تا اوایل قرن هفدهم، تعداد کمی در انتساب شک داشتند. هرمس حتی زمانی که نقاب از آن برمی‌داشت، به عنوان کلمه‌ای برای محرمانه باقی ماند. مورخان فلسفه باستان در مورد منشأ تعالیم عرفانی او بسیار متحیر بوده اند. اما این اولین تحقیق درباره محیط هرمسی توسط یک مورخ اجتماعی است.

با شروع از آمیختگی ها و تنش های پیچیده ای که فرهنگ یونانی-مصری و به ویژه هرمسی را در طول قرن ها پس از اسکندر شکل داد، گارث فودن می رود. در ادامه استدلال کرد که هرمتیکای فنی و فلسفی، ظاهراً بسیار متفاوت، ممکن است جنبه‌هایی از یک «راه هرمس» تلقی شود. عتیقه، و هرمتیکا خوانندگان بسیار دور، حتی در میان مسیحیان را تضمین کرد. تمرکز و نتیجه‌گیری این مطالعه، حمله به مشکل محیط اجتماعی هرمتیسم است.

Sage, scientist, and sorcerer, Hermes Trismegistus was the culture-hero of Hellenistic and Roman Egypt. A human (according to some) who had lived about the time of Moses, but now indisputably a god, he was credited with the authorship of numerous books on magic and the supernatural, alchemy, astrology, theology, and philosophy. Until the early seventeenth century, few doubted the attribution. Even when unmasked, Hermes remained a byword for the arcane. Historians of ancient philosophy have puzzled much over the origins of his mystical teachings; but this is the first investigation of the Hermetic milieu by a social historian.

Starting from the complex fusions and tensions that molded Graeco-Egyptian culture, and in particular Hermetism, during the centuries after Alexander, Garth Fowden goes on to argue that the technical and philosophical Hermetica, apparently so different, might be seen as aspects of a single "way of Hermes." This assumption that philosophy and religion, even cult, bring one eventually to the same goal was typically late antique, and guaranteed the Hermetica a far-flung readership, even among Christians. The focus and conclusion of this study is an assault on the problem of the social milieu of Hermetism.