The Effects of Political Institutions on Varieties of Capitalism

این کتاب مکانیسم‌های مرتبط با نهادهای سیاسی و تنوع در نظام‌های سرمایه‌داری را شناسایی و بررسی می‌کند. یک همبستگی قوی بین انواع رژیم های سیاسی و انواع سرمایه داری وجود دارد: رژیم های سیاسی اکثریتی با اقتصادهای بازار لیبرال (LMEs) و رژیم های سیاسی اجماع با اقتصادهای بازار هماهنگ (CMEs) همبستگی دارند. با این حال، همبستگی علیت نیست. یافته‌های تجربی نشان می‌دهند که میراث‌های حزبی و سیاست، تعداد احزاب سیاسی، قوانین انتخاباتی، و محدودیت‌های قانون اساسی شاخص‌های مهم LMEs و CMEs هستند. آرسنال دریافت که نهادهای اکثریتی محیطی از سیاست های خصمانه و رقابت قوی بین بازیگران ایجاد می کنند که تعهد معتبر به مکانیسم های هماهنگی غیربازاری را بعید می کند. از سوی دیگر، موسسات اجماع، فضای همکاری و هماهنگی بین بازیگران را ترویج می‌کنند، بنابراین تعهد معتبر به مکانیسم‌های هماهنگی غیربازاری را تشویق می‌کنند. مطالعات موردی کیفی آلمان، بریتانیا و نیوزلند یافته‌های کمی را تأیید می‌کند و نشان می‌دهد که رژیم‌های سیاسی در شکل‌دهی مسیرهای تعدیل اقتصادی این کشورها در دوران آزادسازی در دهه 1980 مؤثر بوده‌اند.

This book identifies and explores the mechanisms linking political institutions and variation in capitalist systems. A strong correlation exists between varieties of political regimes and varieties of capitalism: majoritarian political regimes are correlated with liberal market economies (LMEs) and consensus political regimes are correlated with coordinated market economies (CMEs). Still, correlation is not causation. Empirical findings illustrate that partisanship and policy legacies, the number of political parties, electoral rules, and constitutional constraints are significant indicators of LMEs and CMEs. Arsenault finds that majoritarian institutions create an environment of adversarial politics and strong competition between actors, which makes credible commitment to nonmarket coordination mechanisms unlikely. Consensus institutions, on the other hand, promote an atmosphere of cooperation and coordination between actors, thus encouraging credible commitment to nonmarket coordination mechanisms. Qualitative case studies of Germany, Britain, and New Zealand confirm the quantitative findings and suggest that political regimes were instrumental in shaping the economic adjustment paths of these countries during the era of liberalization in the 1980s.