The Effect of Fluorine-Containing Emissions on Conifers

حفظ طبیعت و محیط زیست به یکی از مهمترین مسائل پایان قرن بیستم تبدیل شده است. بدیهی است که روش‌های تولید صنعتی و کشاورزی در بسیاری از کشورها آلاینده‌هایی تولید می‌کنند که با ورود به جو، خاک یا آب نمی‌توانند خنثی شوند. اکوسیستم‌هایی که قرن‌ها در حال توسعه بوده‌اند در حال تخریب هستند و چیزی که مایه تاسف است این است که تهدید واقعی بی‌نظمی عمیق در بیوسفر وجود دارد که می‌تواند منجر به تغییرات سنگین و غیرقابل برگشت شود. مشتقات فلوئور در میان ترکیبات سمی که جو را آلوده می کنند، تهاجمی ترین هستند. علاوه بر این، درصد فلوراید در انتشارات صنعتی به طور مداوم در حال افزایش است و بخش عمده ای از فلوراید که توسط کارخانه های ذوب آلومینیوم منتشر می شود. فلوئور هم توسط گیاهان و هم حیوانات به خوبی سم‌زدایی نمی‌شود و تجمع حتی غلظت‌های نسبتاً کم آن در یک دوره طولانی باعث یک اثر سمی تجمعی می‌شود. در میان گیاهان چوبی درختان سوزنی برگ نسبت به فلوئور مقاومت کمتری دارند. مشتقات فلوئور به عنوان آلاینده گیاهی کمتر از ترکیبات گوگرد، اکسیدهای نیتروژن، کلر و کلرید هیدروژن مورد مطالعه قرار گرفته است. تا اواخر دهه 1960 بود که کاهش سریع جنگل های سوزنی برگ رخ داد که محققان توجه خود را به سمت خواص سمی گیاهی فلوراید معطوف کردند.

Preservation of nature and the environment has become one of the most important issues of the end of the twentieth century. It has become evident that the methods used for industrial and agricultural production in many countries produce pollutants that cannot undergo natural neutralization by entering the atmosphere, soil or water. Ecosystems that have been developing for centuries are undergoing degradation and what is even more regrettable is that there is an actual threat of profound disorder in the biosphere which could lead to heavy and irreversible changes. Fluorine derivatives are the most aggressive among toxic compounds polluting the atmosphere. Moreover, the percentage of fluorides in industrial emissions is constantly increasing with the bulk of fluorides being emitted by aluminium smelters. Fluorine is poorly detoxified by both plants and animals and the accumulation of even relatively low concentrations over a long period causes a cumulative toxic effect. Among woody plants conifers are less resistant to fluorine. Fluorine derivatives as phytopollutants have been studied less than sulphur compounds, nitrogen oxides, chlorine and hydrogen chloride. It was not until the late 1960s when there was a rapid decline of coniferous forests that researchers directed their attention towards phyto­ toxic properties of fluorides.