The Ecology of Finnegans Wake

«یک کار قابل توجه در سه زمینه: حوزه اکوکریتیکیسم، که حجم عظیمی از اطلاعات تاریخی و کتابشناختی را به آن کمک می کند. اعمال انتقاد ژنتیکی در مطالعات جویس؛ و کاوش علایق بوم شناختی، مضامین، کنایه ها، استدلال ها، و جلوه ها در بیداری فینیگان.»—مارگوت نوریس، ویراستار نسخه انتقادی نورتون جویس دوبلینی

"یک مطالعه فوق العاده مفید. با آگاه کردن خواننده نسبت به علاقه جویس به مهندسی آب، کمربند سبز، هواشناسی، اکتشاف قطبی و بسیاری موارد دیگر، متن را با احتمالات جدید درخشان می کند.»—چریل تمپل هر، نویسنده منطقه گرایی انتقادی و مطالعات فرهنگی
 
«نوید یک «نقد بوم‌شناختی شهری» را نشان می‌دهد که تأکیدات عمدتاً شبانی تحقیق زیست‌محیطی را در مطالعات مدرنیستی ادغام می‌کند.» - توماس جکسون رایس، نویسنده Cannibal Joyce
 

در این کتاب - یکی از اولین کاوش‌های بوم‌نگرانی هم در ادبیات ایرلندی و هم مدرنیسم - آلیسون لاچیویتا با آشکار ساختن تعامل مداوم او با طبیعت، دیدگاه عمومی جیمز جویس به‌عنوان نویسنده‌ای کاملاً شهری را به چالش می‌کشد. Lacivita با استفاده از انتقاد ژنتیکی برای بررسی متون منبع، نوت بوک ها و شواهد جویس، نشان می دهد که چگونه جویس در Finnegans Wake مضامین زیست محیطی را بر روی پیش نویس های متوالی ایجاد کرد.
           
نشان دادن علاقه آشکار به چیزهای در حال رشد و رویکرد لاچیویتا، ارتباط پر جنب و جوش با دنیای طبیعی در متن هایش، توجه شدید جویس را به چشم انداز ایرلند، هواشناسی، برنامه ریزی شهری، بوم شناسی دوبلین، بهره برداری از طبیعت، و باروری و تولید مثل نشان می دهد. لاسیویتا کیفیتی حیاتی از کار جویس را کشف می‌کند که تا حد زیادی ناشناخته مانده است، و به‌طور قاطعانه‌ای همسویی با اکوکریتیک با مدرنیسم و ​​مطالعات ایرلندی دارد.
 

“A remarkable work in three areas: the field of ecocriticism, to which it contributes a huge amount of historical and bibliographic information; the practice of genetic criticism in Joyce studies; and the exploration of ecological interests, themes, allusions, arguments, and manifestations in Finnegans Wake.”—Margot Norris, editor of the Norton Critical Edition of Joyce's Dubliners
 
“A terrifically useful study. Makes the text shimmer with new possibilities by alerting the reader to Joyce’s interest in hydro-engineering, green belts, meteorology, polar exploration, and much more.”—Cheryl Temple Herr, author of Critical Regionalism and Cultural Studies
 
“Demonstrates the promise of an ‘urban ecological criticism’ that integrates the largely pastoral emphases of ecocritical inquiry into modernist studies.”—Thomas Jackson Rice, author of Cannibal Joyce
 

In this book—one of the first ecocritical explorations of both Irish literature and modernism—Alison Lacivita defies the popular view of James Joyce as a thoroughly urban writer by bringing to light his consistent engagement with nature. Using genetic criticism to investigate Joyce’s source texts, notebooks, and proofs, Lacivita shows how Joyce developed ecological themes in Finnegans Wake over successive drafts.
           
Making apparent a love of growing things and a lively connection with the natural world across his texts, Lacivita’s approach reveals Joyce’s keen attention to the Irish landscape, meteorology, urban planning, Dublin’s ecology, the exploitation of nature, and fertility and reproduction. Lacivita unearths a vital quality of Joyce’s work that has largely gone undetected, decisively aligning ecocriticism with both modernism and Irish studies.