The Dynamics and Evolution of Social Systems: New Foundations of a Mathematical Sociology

وقتی چندین سال پیش با این کتاب شروع کردم، در ابتدا قصد داشتم مقدمه ای بر نظریه سیستم های ریاضی برای دانشمندان علوم اجتماعی بنویسم. با این حال، هر چه بیشتر به نظریه سیستم ها از یک سو و جامعه شناسی نظری از سوی دیگر فکر می کردم، بیشتر متقاعد شدم که ابزارهای ریاضی کلاسیک برای مسائل جامعه شناسی چندان مناسب نیستند. سپس با تحقیقات مؤسسه سانتافه بر روی سیستم های پیچیده و به ویژه اتوماتای ​​سلولی، شبکه های بولی و الگوریتم های ژنتیک آشنا شدم. این ابزارهای ریاضی بسیار ساده اما بسیار کارآمد، به نظر من، برای مدل‌سازی پویایی‌های اجتماعی بسیار مناسب هستند. بنابراین من سعی کردم چندین مسئله کلاسیک جامعه شناسی نظری را بر اساس این نظام های رسمی فرموله کنم و امکانات جدیدی را برای یک جامعه شناسی ریاضی که بتواند بلافاصله به سنت های بزرگ جامعه شناسی نظری بپیوندد، ترسیم کنم. نتیجه این کتاب است. این که آیا من با آن موفق شدم البته به خوانندگان بستگی دارد. همانطور که خوانندگان متوجه خواهند شد، کتاب را نمی‌توانست تنها توسط من نوشته شود، بلکه تنها با تلاش مشترک گروه کامپیوتر در مرکز بین‌رشته‌ای تحقیقات آموزش عالی در دانشگاه اسن نوشته شده است. اعضای گروه، کریستینا استویکا، جوم اشمیت و رالف کیر، در چندین فصل فرعی به عنوان نویسندگان مشترک نام برده شده اند. با این حال، حتی مهمتر از مشارکت آنها در این کتاب، بحث دائمی با آنها و صبر آنها در برابر ایده های جدید و بسیار گمانه زنی من بود. با تشکر فراوان.

When I started with this book several years ago I originally intended to write an introduction to mathematical systems theory for social scientists. Yet the more I thought about systems theory on the one side and theoretical sociology on the other the more I became convinced that the classical mathematical tools are not very well suited for the problems of sociology. Then I became acquainted with the researches on complex systems by the Santa Fe Institute and in particular with cellular automata, Boolean networks and genetic algorithms. These mathematically very simple but extremely efficient tools are, in my opinion, very well appropriate for modeling social dynamics. Therefore I tried to reformulate several classical problems of theoretical sociology in terms of these formal systems and outline new possibilities for a mathematical sociology which is able to join immediately on the great traditions of theoretical sociology. The result is this book; whether I succeeded with it is of course up to the readers. As the readers will perceive, the book could not have been written by me alone but only by the joint labors of the computer group at the Interdisciplinary Center of Research in Higher Education at the University of Essen. The members of the group, Christina Stoica, Jom Schmidt and Ralph Kier, are named in several subchapters as co-authors. Yet even more important than their contributions to this book were the permanent discussions with them and their patience with my new and very speculative ideas. Many thanks.