The Disasters of war

شخصیت‌پردازی‌های بسیار بدیع و صحنه‌های تند و تیز که پس از مرگ به عنوان Los Desastras de la Guerra (فاجعه‌های جنگ) شناخته شدند، از قدرتمندترین آثار فرانسیسکو گویا هستند. یکی از شاهکارهای تمدن غرب الگوی گویا برای ادعای بصری جنگ و وحشت‌های آن، شورش اسپانیا در سال 1808 و جنگ شبه جزیره‌ای با فرانسه ناپلئونی بود. درگیری خونین و قحطی هولناک مادرید را خود گویا شاهد بوده و یا از روایات دوستان و معاصران برای او فاش شده است. از سال 1810 تا 1820، او تلاش کرد تا آنها را در یک سری اچینگ جاودانه کند.
خود هنرمند هرگز نتایج را ندید. حکاکی ها تا سال 1863 یعنی حدود 35 سال پس از مرگ او منتشر نشدند. در آن زمان، شور و شوق دوران ناپلئون فروکش کرده بود و مفاهیم طنز در آثار گویا کمتر توهین آمیز بود. نسخه دوور حالت دوم این نسخه اول را در اندازه اصلی خود بازتولید می کند که شامل 80 چاپ بود. سه چاپ اضافی که در نسخه 1863 نیستند نیز در اینجا گنجانده شده است، که این مجموعه را کامل‌ترین مجموعه ممکن از قلم‌زنی‌هایی است که گویا برای این مجموعه در نظر گرفته است. زیرنویس‌های تلخ و گزنده، همراه با ترجمه‌های جدید انگلیسی، همانند صفحه عنوان اصلی و پیشگفتار، مجدداً چاپ می‌شوند.

The strikingly original characterizations and sharply drawn scenes that came to be known posthumously as Los Desastres de la Guerra (The Disasters of War) are among Francisco Goya's most powerful works and one of the masterpieces of Western civilization. Goya's model for his visual indictment of war and its horrors was the Spanish insurrection of 1808 and the resulting Peninsular War with Napoleonic France. The bloody conflict and the horrible famine of Madrid were witnessed by Goya himself, or were revealed to him from the accounts of friends and contemporaries. From 1810 to 1820, he worked to immortalize them in a series of etchings.
The artist himself never saw the results. The etchings were not published until 1863, some 35 years after his death. By then, the passions of the Napoleonic era had subsided and the satirical implications in Goya's work were less likely to offend. The Dover edition reproduces in its original size the second state of this first edition, which contained 80 prints. Three additional prints not in the 1863 edition are also included here, making this the most complete collection possible of the etchings Goya intended for this series. The bitter, biting captions are reprinted, along with the new English translations, as are the original title page and preface.