The Dependence Phenomenon

... به ندرت ماده ای وجود دارد که بتوان آن را وارد بدن کرد که برخی افراد واکنش رضایت بخش یا لذت بخشی به آنها ندهند و آنها را متقاعد به ادامه استفاده از آن حتی تا حد سوء استفاده نکنند... ادی ( 1965) وابستگی یکی از مشکلات عمده جامعه مدرن ما در کشورهای صنعتی و در حال توسعه است. با این حال، هیچ چیز جدیدی در وابستگی انسان به مواد مخدر وجود ندارد. در قرن‌های متمادی، افراد کمی در سراسر جهان وجود دارند که از برخی داروها «بیش از حد»، «سوء استفاده» یا «سوء استفاده» نکنند. برای بسیاری از داروهایی که بیش از حد مورد استفاده قرار می‌گیرند، کافئین (از چای یا قهوه)، نیکوتین (از تنباکو) یا الکل (از آبجو، شراب یا مشروبات الکلی) هستند، همه مواد تشکیل‌دهنده عادی زندگی روزمره از نظر اجتماعی در اکثر جوامع. برای یک گروه کوچکتر پزشکی تجویز شده، "سوء استفاده" معمولاً مربوط به موادی مانند باربیتورات ها، آمفتامین ها است. برای یک گروه حتی کوچکتر، «سوء مصرف» کمتر اجتماعی از داروهای خاص مانند مورفین و مسکن‌های مرتبط، حشیش یا مواد توهم‌زا وجود دارد.

... there is scarcely any agent which can be taken into the body to which some individuals will not get a reaction satisfactory or pleasurable to them, persuading them to continue its use even to the point of abuse ... Eddy (1965) Dependence is one of the major problems of our modern society both in industrialized and developing nations. There is, however, nothing new in man's dependence on drugs. For many centuries past, there can be few people throughout the world who do not 'overuse', 'misuse' or 'abuse' some drugs. For many the drugs that are 'overused' are caffeine [from tea or coffee), nicotine [from tobacco) or alcohol [from beer, wine or spirits), all socially accepted normal ingredients of everyday life in most communities. For a prescribed medical smaller group 'misuse' concerns commonly substances, such as barbiturates, amphetamines. For an even smaller group there is the less socially acceptable 'abuse' of specific drugs such as morphine and related analgesics, cannabis, or hallucinogens.