The Delectable Negro: Human Consumption and Homoeroticism within US Slave Culture

محققان برده داری ایالات متحده و ماوراء اقیانوس اطلس اتهامات مربوط به آدمخواری سیاهپوستان آمریکایی را تا حد زیادی نادیده گرفته یا رد کرده اند. وینسنت وودارد ادعاهای فرد برده شده در مورد مصرف انسان را جدی می گیرد و بر گرسنگی واقعی برده و هم بر روی کنایه های آدم خواری از سوی برده دار تمرکز می کند و بیشتر توجه را به روش هایی جلب می کند که سیاهان مصرف خود را به عنوان یک هوموروتیک اساسا تجربه کردند. وقوع سیاه‌پوست دلپذیر این ارتباط بین هوموروتیسم، آدم‌خواری و فرهنگ‌های مصرف را در زمینه ادبیات آمریکایی و فرهنگ برده‌داری ایالات متحده بررسی می‌کند.

با استفاده از بسیاری از عناصر اصلی ادبیات و فرهنگ آمریکایی آفریقایی‌تبار، مانند روایت‌های برده اولاداهاکیانو، هریت جاکوبز، و فردریک داگلاس، و همچنین سایر مطالب کمتر منتشر شده مانند روایت برده‌های جیمز ال. اسمیت، آگهی‌های برده فراری، و مقالات متعدد از روزنامه‌های سیاه منتشر شده در قرن نوزدهم، آثار راشیال وودارد. مفروضات، آرمان های سیاسی، کدهای جنسیتی، و چارچوب های فلسفی که برانگیختگی اروپایی ها و سفیدپوستان آمریکایی را نسبت به مردان سیاه و گرسنگی برای گوشت نر سیاه دیکته می کرد. وودارد از این متون استفاده می کند تا چگونگی مبارزه بردگان را نه تنها در برابر مصرف اجتماعی، بلکه در برابر مکانیسم های بومی گرسنگی و گرسنگی که برای شکستن آنها طراحی شده است، استفاده کند. او با بررسی صحنه جنجال‌برانگیز رابطه جنسی دهانی باندهای زنجیره‌ای در تونی موریسون معشوق نتیجه‌گیری می‌کند، و نشان می‌دهد که حتی در پایان قرن بیستم و آغاز قرن بیست و یکم، ما هنوز در ضرر هستیم. زبانی که با آن می توان گرسنگی مردان سیاه پوست را در فرهنگ مصرف در مزارع توصیف کرد.