دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب The Deep Structure of Biology: Is Convergence Sufficiently Ubiquitous to Give a Directional Signal?
دانلود کتاب ساختار عمیق زیست شناسی: آیا همگرایی به طور مکرر به یک سیگنال جهت دار هدایت می کند؟
مشخصات کتاب
The Deep Structure of Biology: Is Convergence Sufficiently Ubiquitous to Give a Directional Signal?
ویرایش:
نویسندگان: Simon Conway Morris (Editor)
سری:
ISBN (شابک) : 9781599471389, 1599471388
ناشر: Templeton Press
سال نشر: 2008
تعداد صفحات: 255
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 47,000
در صورت تبدیل فایل کتاب The Deep Structure of Biology: Is Convergence Sufficiently Ubiquitous to Give a Directional Signal? به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب ساختار عمیق زیست شناسی: آیا همگرایی به طور مکرر به یک سیگنال جهت دار هدایت می کند؟ نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب ساختار عمیق زیست شناسی: آیا همگرایی به طور مکرر به یک سیگنال جهت دار هدایت می کند؟
ساختار عمیق زیست‌شناسی زمینه‌های جدیدی را برای بررسی مکانیک‌های زیربنایی تکامل باز می‌کند و برای هر کسی که علاقه‌مند به نوشتن علم در لبه برش کشف و تحلیل، یا در پایان جدی بحث علم و دین است، جذاب خواهد بود. این کتاب شامل سیزده مقاله است که ده مقاله توسط دانشمندان، یک مقاله توسط یک فیلسوف و دو مقاله توسط متکلمان نوشته شده است. گنجاندن مورد دوم - با بنیاد تمپلتون به عنوان ناشر - ممکن است در میان برخی از طبیعت گرایان شک ایجاد کند که آیا کل این موضوع تبلیغات مذهبی با حجاب نازک است، بنابراین شایان ذکر است که بخش اول کتاب - 69٪ فضای متن -- علم مستقیم است و این کتاب به عنوان یک متن مهم تنها بر این اساس است. بخش دوم کتاب به بحث در مورد این که آیا تکامل ممکن است هدف را منعکس کند، از هر دو دیدگاه طبیعت گرایانه و الهیاتی، که به نظر من قابل تأمل و پژوهش بود، اختصاص دارد. (نویسندگان در هر دو طرف بحث انتخاب طبیعی داروینی را کاملاً می پذیرند و از به اصطلاح "طراحی هوشمند" پشتیبانی نمی کنند). Deep Structure بر اساس یکی از کتاب‌های قبلی سایمون کانوی موریس، راه‌حل زندگی، که به طور گسترده‌ای همه‌جای تکامل همگرا را شرح می‌دهد، ساخته شده است و این موضوع را بیشتر از کنجکاوی بیولوژیکی عجیب می‌داند. بخش اول ساختار عمیق گام بعدی را در باز کردن و سازماندهی همگرایی به عنوان یک شاخص کلیدی از مکانیک اساسی تغییرات تکاملی برمی‌دارد. این همگرایی در کلی‌ترین و کاربردی‌ترین سطوح را شرح می‌دهد - برای مثال، ظهور مستقل همکاری اجتماعی، بازی، ابزارسازی، موسیقی، آواز، فرهنگ و هوش - از جمله گزارش‌های جالب تحقیقات متخصصان در مورچه‌ها، کلاغ‌ها. ، نهنگ ها و گیاهان. برای کسانی که تمایل ریاضی دارند، یک مقاله جذاب در مورد تکنیک‌های تحلیلی ریخت‌شناسی نظری، از جمله مدل‌سازی مورفوسپیس (کاملاً متمایز از یک چشم‌انداز تناسب اندام)، و افزایش امکان جذاب جدول تناوبی زندگی وجود دارد. مقاله مهم دیگر دیدگاه‌های گولد (که بر اقتضا تأکید می‌کند) و دی دوو (که بر جهت‌پذیری قابل پیش‌بینی تأکید می‌کند) را در یک سطح ریاضی دقیق بررسی و ادغام می‌کند، بسیار فراتر از این واقعیت آشکار که تکامل هم رویدادهای تصادفی و هم انتخاب را در بر می‌گیرد. بخش دوم را جالب و ارزش خواندن یافتم، اما همچنین کمی ناامیدکننده، تا حدی به این دلیل که قبلاً با بخش عمده تحلیل های طبیعت گرایانه از هدف - یا فقدان آن - در تکامل آشنا بودم، تا حدی به این دلیل که در آنجا احساس می کردم. مفاهیم فلسفی همگرایی بود که در این بخش به آنها پرداخته نشد، و تا حدی به این دلیل که من احساس نمی‌کردم که معنی و معانی فرعی هدف کاملاً از بین رفته است. شاید من از چهار مقاله انتظار زیادی داشتم. این سؤال که آیا تکامل - یا وجود به طور کلی - هدف را منعکس می‌کند، احتمالاً شایستگی مجموعه‌ای از مقاله‌های طولانی را دارد که به این یک سؤال اختصاص داده شده است. پس از گفتن این، نوشتار را تحریک‌کننده دیدم و از اینکه دیدم یکی از نویسندگان نکته‌ای ساده اما مهم را در مورد ادراکات تکامل که دقیقاً با تفکر من همخوانی دارد، مطرح می‌کند، خوشحالم. همانطور که نویسنده اشاره می کند، تمایل به تفکیک ذهنی شانس و جهت گیری قابل پیش بینی، و به تخت نشستن یکی یا دیگری به عنوان اصل توضیحی اولیه سیستم های زنده وجود دارد، در حالی که در واقعیت، این دو، همراه با زمان، در روایت داستان در هم تنیده شده اند. زندگی، و - من اضافه می کنم - در روایت هستی به عنوان یک کل، حداقل در مقیاس قابل مشاهده (و شاید عمیق تر، با توجه به احیای مکانیک بوهمی به عنوان یک نظریه کوانتومی جایگزین). من از کاوش بیشتر در مورد این تاج‌نشینی‌های جدا شده، به‌ویژه پیامدهای ناگوار اشکال رایج‌تر و کمتر علمی آنها، مانند ایده سنتی جبرگرایی - پادشاه است، که تاریخ را با تصورات نادرست سرنوشت و شکوه خود پر کرده است، استقبال می‌کردم. ایده رایج کنونی شانس پادشاه است، که - در مواجهه با هستی و زندگی انسانی که اساساً تصادفی و در نتیجه بی‌معنا تصور می‌شود - به نظر می‌رسد که مسئول فرهنگ هر چیزی است، معنای خود را بسازید، یا یک سطحی نگری خودمحور که سؤالات عمیق تر زندگی را به کلی کنار می گذارد. خوشبختانه، جهت گیری به سمت شایستگی عملکردی که در همگرایی تکاملی ضمنی است - همانطور که در ساختار عمیق بیان شده است - به امکان جهت گیری مشابه به سمت شایستگی عملکردی در تکامل فرهنگ و تفکر انسانی اشاره دارد، بنابراین - با کمی شانس و انتخاب عاقلانه :-) -- ممکن است یاد بگیریم که تاج و تخت را با درهم تنیدگی جایگزین کنیم. به هر حال، باز هم تاکید می کنم که Deep Structure را می توان صرفاً از نظر محتوای علمی آن خواند، و به این ترتیب یک سند بسیار جالب و مهم است. در واقع، برای هر کسی که شروع به کار در زیست شناسی می کند، می توانم بگویم که خواندن آن ضروری است. برای خودم، نمی‌توانم منتظر قسمت بعدی باشم - درباره علم، مفاهیم فلسفی آن، و گفتگوی علم و دین.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
The Deep Structure of Biology opens up new areas of investigation into the underlying mechanics of evolution, and will appeal to anyone interested in science writing at the cutting edge of discovery and analysis, or in the serious end of the science-religion debate. The book comprises thirteen essays, ten by scientists, one by a philosopher and two by theologians. The inclusion of the latter -- with the Templeton Foundation as the publisher -- may engender suspicion amongst some naturalists as to whether the whole thing is thinly-veiled religious propaganda, so it's worth noting that the first section of the book -- 69% of the text space -- is straight science and that the book stands as an important text on this basis alone. The second section of the book is dedicated to discussions on the question of whether evolution might reflect purpose, from both naturalistic and theological perspectives, which I found thoughtful and scholarly. (Authors on both sides of the debate fully accept Darwinian natural selection and don't support so-called "intelligent design"). Deep Structure builds on one of Simon Conway Morris's previous books, Life's Solution, which extensively detailed the ubiquity of convergent evolution, and laid out the case for viewing it as far more than the odd biological curiosity. The first section of Deep Structure takes the next step in unpacking and organising convergence as a key indicator of the underlying mechanics of evolutionary change. It details convergence at the most general, functional levels -- for example, the independent emergence of social co-operation, play, tool-making, music, vocalisation, culture and intelligence -- including interesting accounts of research by specialists in ants, crows, whales and plants. For those with a mathematical bent, there is a fascinating essay on the analytical techniques of theoretical morphology, including the modelling of morphospace (quite distinct from a fitness landscape), and raising the intriguing possibility of a periodic table of life. Another important essay explores and integrates the perspectives of Gould (which stresses contingency) and De Duve (which stresses predictable directionality) at a detailed mathematical level, well beyond the obvious fact that evolution incorporates both random events and selection. I found the second section interesting and well worth reading, but also a little disappointing, partly because I was already familiar with the major portion of the naturalistic analyses of purpose -- or the lack of it -- in evolution, partly beause I felt there were philosophical implications of convergence that weren't addressed in the section, and partly because I didn't feel that the meaning and sub-meanings of purpose were fully teased out. Perhaps I expected too much of four essays. The question of whether evolution -- or existence as whole -- reflects purpose probably merits a book-length set of essays dedicated to this one question alone. Having said this, I found the writing stimulating and was glad to see one of the writers raise a simple but important point about perceptions of evolution that exactly parallels my own thinking. As the writer points out, there is a tendency to mentally segregate chance and predictable directionality, and to enthrone one or the other as the primary explanatory principle of living systems, whereas in reality the two are entwined, along with time, in the narrative of life, and -- I'd add -- in the narrative of existence as a whole, at least at the readily observable scale (and perhaps deeper, given the resuscitation of Bohmian mechanics as an alternative quantum theory). I would have welcomed more exploration of these segregated enthronements, especially the particularly unfortunate consequences of their more popular and less scientific forms, such as the traditional determinism-is-king idea, which has littered history with its false notions of destiny and glory, and the currently popular chance-is-king idea, which -- in the face of existence and human life conceived as fundamentally random and therefore meaningless -- seems to be responsible for an anything-goes, construct-your-own-meaning culture, or a self-centred superficiality that sets aside the deeper questions of life altogether. Fortunately, the directionality toward functional competence implicit in evolutionary convergence -- as outlined in Deep Structure -- points to the possibility of a similar directionality toward functional competence in the evolution of human culture and mentation, so -- with a little luck and judicious selection :-) -- we might learn to replace enthronement with entwinement. Be that as it may, I'd stress again that Deep Structure can be read solely in terms of its scientific content, and as such it's an extremely interesting and important document. Indeed, for anyone setting out on a career in biology, I'd say it's essential reading. For myself, I can't wait for the next episode -- of the science, of its philosophical implications, and of the conversation between science and religion.
