The Decent Society

آویشای مارگالیت فلسفه اجتماعی خود را بر این اساس بنا می‌کند: جامعه شایسته یا جامعه متمدن، جامعه‌ای است که نهادهای آن افراد تحت حاکمیت خود را تحقیر نمی‌کنند و شهروندان آن یکدیگر را تحقیر نمی‌کنند. آنچه که فلسفه سیاسی به فوریت نیاز دارد راهی است که به ما اجازه دهد بدون تحقیر و با عزت در کنار هم زندگی کنیم.

امروزه بیشتر توجه فلسفی معطوف به آرمان جامعه عادلانه مبتنی بر تعادل صحیح بین آزادی و برابری است. آرمان جامعه عادلانه ایده آلی عالی است اما تحقق آن دشوار است. جامعه شایسته آرمانی است که حتی در طول زندگی فرزندانمان نیز قابل تحقق است. جودیت شاکلار از طرفداران آن دفاع کرد، ما باید ابتدا از شر ظلم خلاص شویم. تحقیر یک ثانیه نزدیک است. ایجاد یک جامعه شایسته بیش از ایجاد یک جامعه عادلانه ضروری است.

مارگالیت دقیقاً از جایی که ما زندگی می کنیم شروع می شود، با تمام اعمال خشمگینانه تحقیرآمیز که زندگی در جهان را بسیار دشوار می کند. او با روحیه جودیت اسکلار و آیزایا برلین به شیوه ای ملموس بحث می کند. این یک فلسفه اجتماعی است که در برابر همه آن برچسب‌های تهدیدآمیز که تنبلی اخلاقی را ترویج می‌کنند، مقاومت می‌کند، همانطور که ما را ترغیب می‌کند تا از رفتاری که به سایر انسان‌ها برچسب می‌زنند فراتر برویم. مارگالیت را نمی توان به عنوان لیبرال یا محافظه کار در نظر گرفت. اگر برچسبی لازم است، پس مناسب‌ترین آن سوسیالیسم انسانی جورج اورول است که با سوسیالیسم مزرعه حیوانات با ابزارهای متعدد سرکوبش فاصله زیادی دارد. چگونه شایسته باشیم، چگونه جامعه ای شایسته بسازیم، از تحلیل مارگالیت از عملکرد مخرب تحقیر در اشکال مختلف آن بیرون می آید. این کتاب کاملاً استدلال شده و، چه بسیار بیشتر، یک کتاب عمیقاً احساسی است که از تجربه مارگالیت در سرزمین های مرزی درگیری بین اروپای شرقی و غربی ها، بین فلسطینی ها و اسرائیلی ها سرچشمه می گیرد.

Avishai Margalit builds his social philosophy on this foundation: a decent society, or a civilized society, is one whose institutions do not humiliate the people under their authority, and whose citizens do not humiliate one another. What political philosophy needs urgently is a way that will permit us to live together without humiliation and with dignity.

Most of the philosophical attention nowadays is drawn to the ideal of the just society based on the right balance between freedom and equality. The ideal of the just society is a sublime one but hard to realize. The decent society is an ideal which can be realized even in our children's lifetime. We should get rid of cruelty first, advocated Judith Shklar. Humiliation is a close second. There is more urgency in bringing about a decent society than in bringing about a just one.

Margalit begins concretely where we live, with all the infuriating acts of humiliation that make living in the world so difficult. He argues in a concrete way in the spirit of Judith Shklar and Isaiah Berlin. This is a social philosophy that resists all those menacing labels that promote moral laziness, just as it urges us to get beyond the behavior that labels other human beings. Margalit can't be earmarked as liberal or conservative. If a label is necessary, then the most suitable is George Orwell's humane socialism, a far cry from Animal Farm socialism with its many tools of oppression. How to be decent, how to build a decent society, emerges out of Margalit's analysis of the corrosive functioning of humiliation in its many forms. This is a thoroughly argued and, what is much more, a deeply felt book that springs from Margalit's experience at the borderlands of conflicts between Eastern Europeans and Westerners, between Palestinians and Israelis.