The Death of Argument: Fallacies in Agent Based Reasoning

کار حاضر سابقه خوبی از کارهایی است که در پانزده سال از سال 1986 بر روی مغالطات و موضوعات مرتبط انجام داده ام. این کتاب را می توان دنباله ای بر مغالطات: مقالات منتخب 1972-1982، که با آن نوشتم در نظر گرفت. داگلاس والتون، و در سال 1989 با فوریس ظاهر شد. این بار من تنها هستم. داگلاس والتون از مدت‌ها قبل صدای خود را پیدا کرده است. من هم همینطور. اگر بخواهم تفاوتی را که در کارهای بعدی ما نمایان شده است توصیف کنم، جرأت می‌کنم که والتون بیشتر و من کمتر از آنچه که رویکرد وودز-والتون در مطالعه مغالطه‌ها نامیده می‌شود، دور شده است. شاید در تامل «سرگردان» کلمه ای برای آن نباشد، زیرا انحراف والتون از WWA و وفاداری من به WWA مسائل جدی اصول روش شناختی است. WWA همیشه به عنوان روشی برای تحلیل انواع مختلف استدلال یا استدلال مغالطه آمیز تصور می شد. این پاسخی به یک چالش خاص بود [هامبلین، 1970]. چالش این بود که از آنجایی که منطق‌دانان اجازه داده بودند که بررسی استدلال‌های نادرست در بی‌نظمی شرم‌آور قرار گیرد، این بر عهده آنها بود که اوضاع را درست کنند. بر این اساس، WWA به دنبال این تعمیرات در میان کثرت گرایی های غنی منطق در دهه 1970 و پس از آن بود.

The present work is a fair record of work I've done on the fallacies and related matters in the fifteen years since 1986. The book may be seen as a sequel to Fallacies: Selected papers 1972-1982, which I wrote with Douglas Walton, and which appeared in 1989 with Foris. This time I am on my own. Douglas Walton has, long since, found his own voice, as the saying has it; and so have I. Both of us greatly value the time we spent performing duets, but we also recognize the attractions of solo work. If I had to characterize the difference that has manifested itself in our later work, I would venture that Walton has strayed more, and I less, from what has come to be called the Woods-Walton Approach to the study of fallacies. Perhaps, on reflection "stray" is not the word for it, inasmuch as Walton's deviation from and my fidelity to the WWA are serious matters of methodological principle. The WWA was always conceived of as a way of handling the analysis of various kinds of fallacious argument or reasoning. It was a response to a particular challenge [Hamblin, 1970]. The challenge was that since logicians had allowed the investigation of fallacious reasoning to fall into disgraceful disarray, it was up to them to put things right. Accordingly, the WWA sought these repairs amidst the rich pluralisms of logic in the 1970s and beyond.