دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Scott B. Ritner
سری:
ناشر: The New School
سال نشر: 2018
تعداد صفحات: [228]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب The Critical Spirit: The Pessimistic Heterodoxy of Simone Weil به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب روح انتقادی: هترودوکسی بدبینانه سیمون ویل نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این پایان نامه بررسی اندیشه اجتماعی هترودوکسی فیلسوف، فعال و عارف فرانسوی سیمون ویل (1909-1943) است. من تحلیل ویل از ستم اجتماعی را به عنوان بخشی از سنت اندیشه سیاسی بدبینانه ارائه، تجزیه و تحلیل و نقد میکنم که نقدی از جامعه بهعنوان یک کلیت ارائه میکند، بدون اینکه جایگزینی ارجح ارائه دهد. به امید تأثیرگذاری بر نقد و مقاومت اجتماعی آینده، من از حمایت ویل برای تفکر هترودوکسی با نگاهی به موج بعدی جنبشهای ضد ایدئولوژیک الهام میگیرم و رنج درک عمیق او را در سیستم کارخانههای بینجنگ فرانسه به عنوان الگویی برای درک اینکه کارگران چقدر بیثبات هستند، ارائه میکنم. تحت ظلم تهدید مداوم تحقیر در جامعه معاصر هستند، پیامدهای اجتماعی «خشونتی که هنوز نمی کشد» را در غیرانسانی کردن قربانیان و سوء استفاده کنندگان از خشونت می بینند، و مانند ویل، نوید یک جامعه آزاد را می بینند. افراد اخلاقی در جوامع تغذیه می کنند، اما انتظار نداشته باشید که چنین جامعه ای تمام اشکال معاصر ستم اجتماعی را حل کند. در عین حال، من بر ارتباط ویل با درک افزایش اقتدارگرایی، نژادپرستی، زن ستیزی و یهودستیزی در چند سال گذشته تاکید می کنم. از منظر انتقادی، من تصور فردگرایانه ویل از مقاومت و امتیازات مشکلساز و اغلب متناقض درونی او را به یک زهد نظری که او قادر به دستیابی به آن در زندگی سیاسی خود نبود، به چالش میکشم. این شامل تردیدهایی در مورد خلوص اخلاقی او از هر بازیگری است که به دنبال استفاده از خشونت یا انقلاب از طریق هر وسیله ای است. روی آوردن او به یک تصور فردگرایانه و غیرفعال از مقاومت از طریق دکراسیون، هدف او را در ریشهیابی مجدد جامعه بهعنوان یک کل دور میکند، زیرا دکراسیون راهی برای کنش جمعی ارائه نمیکند و در یک محیط جمعی غیرممکن به نظر میرسد. من استدلال می کنم که ویل در یک سازش پیچیده با دولت قرار می گیرد، یک بت در دنیای واقعی، که او به دنبال لغو آن است، اما در واقع برای سازماندهی جامعه ای لازم است که بتواند برای مقاومت فردی توده ای از طریق گذر عرفانی از تقلید آماده شود. .
This dissertation is a study of the heterodox social thought of the French philosopher, activist, and mystic, Simone Weil (1909-1943). I present, analyze, and critique Weil’s analysis of social oppression as a part of a tradition of pessimistic political thought that offers a critique of society as a totality without offering a preferred alternative. In hope of influencing future social critique and resistance, I draw inspiration from Weil’s advocacy for heterodox thought with a view toward the next wave of anti-ideological movements, present her deep understanding affliction in France’s interwar factory system as a model for understanding how precarious laborers are oppressed by the constant threat of humiliation in contemporary society, see the social ramifications of “the violence that does not kill just yet” in the dehumanization of both victims and abusers of violence, and, like Weil, see the promise of a free society of ethical individuals in nourishing communities, but do not expect such a society to resolve all the contemporary forms of social oppression. At the same time, I highlight Weil’s relevance to understanding the rising authoritarianism, racism, misogyny, and anti-Semitism of the past few years. From a critical standpoint, I challenge Weil’s individualistic conception of resistance and her problematic and often internally contradictory concessions to a theoretical asceticism that she was unable to achieve in her own political life. This includes hesitancies concerning the moral purity she demands of any actor seeking to use violence or make revolution through any means. Her turn to an individualist and inactive conception of resistance through decreation takes away from her goal of re-rooting society as a whole because decreation offers no path to collective action and seems impossible in a collective setting. I argue that Weil falls into a complicated compromise with the State, a real-world idol, which she seeks to abolish but in fact requires if she is to organize a society that can be prepared for mass individual resistance through the mystical passing through of decreation.