The Crisis of Multilateral Legal Order: Causes, Dynamics and Implications

چندجانبه گرایی به عنوان پایه ای برای همکاری بین المللی در چند دهه گذشته عمل کرده است. پس از جنگ جهانی دوم توسط ایالات متحده و اروپای غربی قهرمان شد و با پایان جنگ سرد به یک سیستم جهانی گسترده‌تر حکومتی گسترش یافت. اخیراً، به نظر می رسد تعداد فزاینده ای از دولت ها از ترتیبات چند جانبه موجود، هم در سطح هنجارها و هم در سطح نهادها، ناامید شده اند. قدرت‌های بزرگ راهبردهای یکجانبه و دوجانبه را که اهرم سیاسی آنها را به‌جای کاهش آن در مجامع چندجانبه به حداکثر می‌رساند، به‌عنوان راه‌های مؤثرتری برای کنترل روند امور بین‌الملل می‌دانند.

نشانه‌ها. بحران برای مدتی قابل مشاهده بوده است - اما بحران های اخیر نشان دهنده تسریع فروپاشی مداوم سیستم چندجانبه است، مانند برگزیت، مقاومت فزاینده از سوی دولت ها در برابر نظارت بین المللی بر پایبندی و تغییر رادیکال در ایالات متحده. سیاست خارجی در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ که شاهد خروج آمریکا از چندین توافق چند جانبه (مانند توافق هسته ای ایران و توافق پاریس)، خروج از برخی سازمان ها یا نهادهای بین المللی (مانند شورای حقوق بشر سازمان ملل یا سازمان بهداشت جهانی) بود. برخی دیگر (مانند سازمان تجارت جهانی (WTO)) را فلج کند.

مقابله با بحث پیرامون بحران چندجانبه گرایی و دگرگونی مرتبط با آن نظم حقوقی بین المللی، بحران نظم حقوقی چندجانبه جنبه‌های منتخب بحران کنونی را از منظر حقوق بین‌الملل عمومی تحلیل می‌کند تا ماهیت بحران، پویایی‌ها و پیامدهای آن را شناسایی کند. /p>

Multilateralism has served as a foundation for international cooperation over the past several decades. Championed after the Second World War by the United States and Western Europe, it expanded into a broader global system of governance with the end of the Cold War. Lately, an increasing number of States appear to be disappointed with the existing multilateral arrangements, both at the level of norms and that of institutions. The great powers see unilateral and bilateral strategies, which maximize their political leverage rather than diluting it in multilateral fora, as more effective ways for controlling the course of international affairs.

The signs of the crisis have been visible for some time – but recent crises indicate an acceleration of the on-going disintegration of the multilateral system, such as Brexit, growing resistance on the part of States to international monitoring of compliance and the radical change in the US foreign policy during the presidency of Donald Trump which saw the US withdraw from several multilateral agreements (e.g. the Iran Nuclear Deal and the Paris Agreement), leave some international organizations or bodies (e.g. the United Nations Human Rights Council or the World Health Organization) or paralyze some others (e.g. the World Trade Organization (WTO)).

Tackling the debate surrounding the crisis of multilateralism and the related transformation of the underlying international legal order, The Crisis of Multilateral Legal Order analyzes selected aspects of the current crisis from the perspective of public international law to identify the nature of the crisis, its dynamics, and implications.