The Crisis of 1974: Railway Strike and the Rank and File

این کتاب در مورد اعتصاب راه آهن هند در سال 1974 به تاریخ آن زمان، نقش افراد درجه یک در اعتصاب و سرنوشت خود اعتصاب می پردازد. حتی از آنجایی که یکی از مشخص‌ترین جنبه‌های اعتصاب، خودمختاری صفوف بود، اهمیت مبارزه با ماهیت آن زمان ارتباط زیادی داشت. کشور در بحبوحه یک بحران عمومی سیاسی قرار داشت، بخش‌هایی از دهقانان در حال شورش بودند و ابراز همبستگی از طرف طبقه کارگر صنعتی وجود داشت. اما رهبری اعتصاب قاطع و قاطع نبود و در صفوف ناکام ماند. در غیاب یک پیشاهنگ سیاسی، قیام بدون موضوع مشخص باقی ماند. راه‌آهن‌ها هند را متحول نکردند، بلکه برای اولین بار در تاریخ سیاسی هند پس از استقلال، استقلال عمل سیاسی توده‌ها را ایجاد کردند. ناگهان، اعتصاب چشم اندازی را باز کرد که ماهیت نامتناهی آن هم حزب نظم و هم احزاب مخالف قانون اساسی را عصبی می کرد.
 

This book on the Indian Railway Strike of 1974 looks at the history of the time, the role of the rank and file in the strike, and the fate of the strike itself. Even as one of the most distinctive aspects of the strike was the autonomy of the rank and file, the significance of the struggle had much to do with the nature of the time. The country was in the midst of a general political crisis, sections of the peasantry were in revolt, and there were expressions of solidarity from the industrial working class. However, the strike leadership was not resolute and decisive, and failed the rank and file. In the absence of a political vanguard, the uprising was left without a determined subject.  The railwaymen did not transform India, but established for the first time in the political history of post-Independent India the autonomy of the political practice of masses. Suddenly, the strike had opened up a vision whose infinite nature unnerved both the party of order and the parties of constitutional opposition.